Ang relihiyon ay matagal nang naging lakas sa proseso ng globalisasyon. Ang ideyang ito ay hindi kontrobersyal o pag-iisip ng nobela, at hindi rin ito nilalayon. Gayunpaman, ang nangingibabaw na pangangatuwiran sa paksa ng globalisasyon, na ipinahayag ng mga may-akda tulad ni Thomas Friedman, ay naglalagay ng ekonomiya sa gitna ng pagtatasa, nagtutuon ng pagtuon mula sa mga salik na pang-ideolohiya na gumagana sa prosesong ito. Sa pamamagitan ng pagpapalawak ng kahulugan ng globalisasyon upang mapaunlakan ang mga kadahilanang pang-ideya at palitan ng kultura, ang ahensya ng relihiyon sa proseso ay maaaring paganahin. Kapansin-pansin, ang kwento ng relihiyon at globalisasyon ay sa ilang mga paraan ang kasaysayan ng globalisasyon, ngunit napuno ito ng mga kabalintunaan, kabilang ang kabalintunaan ng ahente-kalaban, ang paksa ng artikulong ito. Ang relihiyon at globalisasyon ay mayroong magkakaugnay na ugnayan, ngunit ang mga relihiyosong aktor ay kapwa ahente ng globalisasyon at mga punong-guro sa tugon nito. Habang ang ilang mga aktor ay maaaring makinabang mula sa isang magkakasamang nagpapatibay na ugnayan sa globalisasyon, ang iba ay napapaliit sa ilang paraan o iba pa, kaya kinakailangan upang mailantad ang mga link at wedge na nagbibigay-daan para sa isang kabalintunaan. Sa layuning iyon, dapat tukuyin ang mga konsepto ng globalisasyon at mga relihiyosong aktor, at ang kasaysayan ng kabalintunaan ng ahente-kalaban, mula sa mga Buddhist ng Silk Road hanggang sa kampanya ng Jubilee noong 2000, ay dapat na maipaliwanag.

Hope it helps!

#CarryOnLearning