Ang mga paring sekular at regular ay karaniwan sa panahon ng mga Espanyol. Sekular ang tawag sa mga paring binuo mula sa Diocesan. Regular naman ang tawag natin sa mga paring nasa “order”. Halimbawa sa mga paring regular ay mga Jesuits, Dominicans, Augustinians, at Benedictines. Ang dawalang uri ng paring ito ay may kani-kanilang responsibilidad katulad ng pamamahala ng parokya. Kung titignan natin sa isang perspektibo, talagang ang mga paring sekular, na nagtataguyod ng ideya ng sekularisasyon, ang may karapatang mamahala sa mga parokya. Ngunit sa iilang mga dahilan, nagkakaroon ng mga tunggalian sa pagitan ng mga paring secular at regular. Ang mga dahilan ay ang mga sumusunod.

Hindi lamang mga Espanyol ang namumuno sa simbahan. May mga paring secular at regular rin na Pilipino at isa sa mga kilala natin ay si Pedro Pelaez. Si Pedro Pelaez ay isang Pilipinong paring sekular na naglalayong magkaroon ng karapatan ang mga Pilipino.

Sa kabuuan, kahit may iba’t ibang responsibilidad ang dalawang uri ng pari, ito ay hindi pinariringgan sa loob ng kapangyarihan. Sa pagbagsak ng sekularisasyon at Cavite Mutiny, naisaisip ng mga Pilipino na walang magandang maidudulot ang paglaban gamit ang armas at sundalo. Ang pamamahala ng parokya ay isa sa mga nagging sandalan ng mga Pilipino dahil ito sumisimbolo ng kapangyarihan at karapatang Pilipino. Dahil dito, nagkakaroon ng tunggalian ng mga paring regular at sekular kung saan may mga Pilipinong pari rin sa bawat panig.