Ginamit ni Jose Rizal ang Literatura upang maipakita at ilarawan ang posisyon ng bawat kababaihan sa ating lipunan.
Binuo ang imahe ng isang Tradisyonal na Filipina bilang isang babae na may kahinhinan sa pag galaw, madasalin, at katuwang sa pag-aalaga sa bahay at pamilya. Walang karapatan ang mga kababaihan noon na gumawa ng desisyon para sa kanilang sarili, kadalasang sila ay nasa ilalim parin nang kanilang mga magulang. Hindi rin binibigyan ng boses ang mga kababaihan, dahil sa mata ng lipunan, hindi mahalaga ang kanilang salita. Ito ang lumaganap na ideya sa mga kababaihan noong panahon ni Rizal. Ito ang naging ideya nila ng Filipina.
“The kind of education the Filipino women received during the American
colonial period primarily prepared them to respond to the
demands of the colonial bureaucracy and economy.
With the increase in the female literacy rate,
more women gained access to new types of work and careers,
like in law and science.”
Ang gampanin ng mga kababaihan sa Pilipinas (mga Pinay) ay ipinaliwanag ayon sa diwa ng kalinangang Pilipino, pamantayan, pananaw at kaisipan.
Nilarawan ang Pilipinas bilang isang bansa ng mga matatatag na mga kababaihan, na tuwiran at hindi tuwirang nagpapatakbo sa mag-anak, negosyo, mga tanggapan ng pamahalaan at mga hasyenda.
Bagaman pangkalahatang pinakakahuluganan nila ang kanilang mga sarili sa isang tagpuan sa Asya na napapangibabawan ng mga kalalakihan sa isang lipunang dumaan sa kolonyalismo at Katoliko, namumuhay ang mga Pilipinong kababaihan sa isang kulturang nakatuon ang pansin sa pamayanan, na ang mag-anak ang pangunahing bahagi ng lipunan.
Dito sa balangkas na ito – na may kayariang pangkahanayan, pagkakaiba-ibang antas sa lipunan, kadahilanang makapananampalataya, at pamumuhay sa isang umuunlad na bansa ng mundo – nakikibaka ang mga kababaihang Pilipino.
Kung ihahambing sa ibang mga bahagi ng Timog-silangang Asya, palagiang nakakatamasa ng mas malaking antas ng kapantayang makabatas ang mga kababaihang nasa lipunan ng Pilipinas.
Answers & Comments
Answer:
Ginamit ni Jose Rizal ang Literatura upang maipakita at ilarawan ang posisyon ng bawat kababaihan sa ating lipunan.
Binuo ang imahe ng isang Tradisyonal na Filipina bilang isang babae na may kahinhinan sa pag galaw, madasalin, at katuwang sa pag-aalaga sa bahay at pamilya. Walang karapatan ang mga kababaihan noon na gumawa ng desisyon para sa kanilang sarili, kadalasang sila ay nasa ilalim parin nang kanilang mga magulang. Hindi rin binibigyan ng boses ang mga kababaihan, dahil sa mata ng lipunan, hindi mahalaga ang kanilang salita. Ito ang lumaganap na ideya sa mga kababaihan noong panahon ni Rizal. Ito ang naging ideya nila ng Filipina.
“The kind of education the Filipino women received during the American
colonial period primarily prepared them to respond to the
demands of the colonial bureaucracy and economy.
With the increase in the female literacy rate,
more women gained access to new types of work and careers,
like in law and science.”
Ang gampanin ng mga kababaihan sa Pilipinas (mga Pinay) ay ipinaliwanag ayon sa diwa ng kalinangang Pilipino, pamantayan, pananaw at kaisipan.
Nilarawan ang Pilipinas bilang isang bansa ng mga matatatag na mga kababaihan, na tuwiran at hindi tuwirang nagpapatakbo sa mag-anak, negosyo, mga tanggapan ng pamahalaan at mga hasyenda.
Bagaman pangkalahatang pinakakahuluganan nila ang kanilang mga sarili sa isang tagpuan sa Asya na napapangibabawan ng mga kalalakihan sa isang lipunang dumaan sa kolonyalismo at Katoliko, namumuhay ang mga Pilipinong kababaihan sa isang kulturang nakatuon ang pansin sa pamayanan, na ang mag-anak ang pangunahing bahagi ng lipunan.
Dito sa balangkas na ito – na may kayariang pangkahanayan, pagkakaiba-ibang antas sa lipunan, kadahilanang makapananampalataya, at pamumuhay sa isang umuunlad na bansa ng mundo – nakikibaka ang mga kababaihang Pilipino.
Kung ihahambing sa ibang mga bahagi ng Timog-silangang Asya, palagiang nakakatamasa ng mas malaking antas ng kapantayang makabatas ang mga kababaihang nasa lipunan ng Pilipinas.
Explanation:
Sa na po makatulong.