Tuklasin
May namumukod-tangi na kaugalian at katangian ang mga Pilipino. Tuklasinang mga ito sa kwento sa ibaba. Sagutin ang mga tanong at isulat sa sagutang papel.
Pagkakaisa sa Pagbabangon
Kadalasan sa buwan ng Nobyembre ay nagkakaroon ng bagyo. Ika-7 ng
Nobyembre ng taong 2013 balita na sa buong mundo na may pinakamalakas na
bagyo ang darating sa bansa at mananalasa sa buong Visayas lalong-lalo na sa
mga probinsya ng Samar at Leyte. Ngunit sa araw na iyon kampante pa ang mga
tao dahil maganda ang panahon.
Mang Goryo: May bagyo nga bang darating bukas? Parang wala naman kasi ang
ganda-ganda naman ng panahon.
Aling Maria: Maghanda na lang tayo, Goryo. Mas mabuti na ang handa kaysa sa
hindi. Dumating man ang bagyong iyan o hindi, importante ay handa
tayo.
Mang Goryo: Oo, Maria. Aakyat ako sa taas at titingnan ko ang mga bubong nang
matalian at maipako ng maayos. Puputulin ko na rin mga mga sanga
ng mga puno na kung sakaling lumakas ang hangin hindi makadagan
sa ating bubungan.
Aling Maria: Sige, Goryo, mag-iingat ka. Ako naman ay magbabalot ng ating mga
damit para hindi mabasa. Maglalagay na rin ako ng ilang damit sa
bag na kung sakaling kailanganin nating lumipat mayroon tayong
mabibitbit.
Lucia: Nanay, tutulong din ako. Ako na lang ang maghahanda ng ilang
de lata at biskwit. Ilalagay ko na rin sa bag. Maglalagay na rin ako ng
mga medisinang kakailanganin natin.
Mario: Hahanapin ko naman ang ating dalawang flashlights at ang mga
baterya dahil siguradong magkaka-brownout pag lumakas na ang
hangin at ulan. Lalagyan ko na rin ng gaas ang ating mga lampara.
Bago sumapit ang dilim, tapos na sa paghahanda ang pamilya ni Mang
Goryo. Sa gabing iyon, maaga silang kumain at natulog subalit ang mag-asawa ay
hindi makatulog. Patuloy silang nakinig ng balita sa radyo at nabalitaan nila na
lahat ng mga nakatira sa tabing-dagat ay kinakailangan lumikas dahil ang bagyo
daw ay magdudulot ng storm surge o matataas na alon. Walang ano-ano’y may
kumatok sa kanilang pinto. Nang kanilang buksan, mga taga-Rescue Unit
pala ng kanilang lugar kasama ang kanilang kapitan. Sinabihan sila na
kailangan nilang lumikas at magpunta sa Evacuation Center ng kanilang lugar.
Kapitan Lucas: Pareng Goryo at Mareng Maria, kailangan ninyong magpunta
sa Evacuation Center dahil delikado sa ating mga naninirahan sa
tabing-dagat itong paparating na bagyo dahil magdudulot daw ito
ng storm surge. Tataas daw ang tubig sa dagat ng mga lampas
sampung metro.
Mang Goryo: Sige, Pareng Lucas, sasama na kami sa inyo sa Evacuation Center.
Aling Maria: Gigisingin ko lang ang mga bata at tayo ay aalis na. Huwag mong
kakalimutang bitbitin ang bag ng ating mga kakailanganing
gamit.
Madaling araw ng magsimulang maramdaman ang bagyo. Sa unang
bugso hindi pa ito masyadong malakas ngunit pagkalipas ng halos isang oras
ay naramdaman na ang hagupit ng napakalakas na bagyo. Pagkatapos ng ilang
oras na pananalasa ng bagyo, humupa na ito at ang nasilayan ng mga tao ay
ang mga sirang bahay, gusali, mga pananim, at mga kabuhayan. Hindi
nakaligtas sa bagyo ang bahay at kabuhayan nila Mang Goryo at ng kanilang
mga kapitbahay.
Mang Goryo: Huwag tayong mag-alala, babangon tayo. Magtulungan tayong
ayusin ang ating mga nasirang bahay at kabuhayan. Magkaisa
lang tayo at makakaya natin ito.
Mang Bano: Oo, Pareng Goryo, magtulungan tayo. Hahanapin ko ang aking
martilyo at iba pang gamit nang maumpisahan na natin ang pag-
aayos.
Mang Karding: Maghahanap naman ako ng mga bagay na maaari pa nating
magamit. Kailangan nating makapagtayo ng kahit tagpi-tagping
bahay lang muna nang mayroon tayong masilungan.
Aling Rosing: Tutulong din ako. Maghahanap din ako ng mga gamit na maaari
pa nating mapakinabangan.
Masaya at masiglang nagtulungan ang magkakapit-bahay. Nagkaisa ang
lahat upang makabangon mula sa unos na kanilang naranasan. At dahil sa
tulong ng ibang tao mula sa ibang lugar at maging sa ibang bansa, tuluyang
nakabangon ang pamilya ni Mang Goryo at ang iba pang pamilya sa kanilang
lugar.
Mang Goryo: Ano mang bagyo ang dumating, gaano man kahirap ang buhay na
ating maranasan kung tayo ay magkakaisa at magtutulungan, ito
ay ating malalampasan.
Kapitan Lucas: Iyan ang Pinoy! Lalo na ang tulad nating mga Waray-waray.
Malakas na sumag-ayong ang lahat.
May namumukod-tangi na kaugalian at katangian ang mga Pilipino. Tuklasinang mga ito sa kwento sa ibaba. Sagutin ang mga tanong at isulat sa sagutang papel.
Pagkakaisa sa Pagbabangon
Kadalasan sa buwan ng Nobyembre ay nagkakaroon ng bagyo. Ika-7 ng
Nobyembre ng taong 2013 balita na sa buong mundo na may pinakamalakas na
bagyo ang darating sa bansa at mananalasa sa buong Visayas lalong-lalo na sa
mga probinsya ng Samar at Leyte. Ngunit sa araw na iyon kampante pa ang mga
tao dahil maganda ang panahon.
Mang Goryo: May bagyo nga bang darating bukas? Parang wala naman kasi ang
ganda-ganda naman ng panahon.
Aling Maria: Maghanda na lang tayo, Goryo. Mas mabuti na ang handa kaysa sa
hindi. Dumating man ang bagyong iyan o hindi, importante ay handa
tayo.
Mang Goryo: Oo, Maria. Aakyat ako sa taas at titingnan ko ang mga bubong nang
matalian at maipako ng maayos. Puputulin ko na rin mga mga sanga
ng mga puno na kung sakaling lumakas ang hangin hindi makadagan
sa ating bubungan.
Aling Maria: Sige, Goryo, mag-iingat ka. Ako naman ay magbabalot ng ating mga
damit para hindi mabasa. Maglalagay na rin ako ng ilang damit sa
bag na kung sakaling kailanganin nating lumipat mayroon tayong
mabibitbit.
Lucia: Nanay, tutulong din ako. Ako na lang ang maghahanda ng ilang
de lata at biskwit. Ilalagay ko na rin sa bag. Maglalagay na rin ako ng
mga medisinang kakailanganin natin.
Mario: Hahanapin ko naman ang ating dalawang flashlights at ang mga
baterya dahil siguradong magkaka-brownout pag lumakas na ang
hangin at ulan. Lalagyan ko na rin ng gaas ang ating mga lampara.
Bago sumapit ang dilim, tapos na sa paghahanda ang pamilya ni Mang
Goryo. Sa gabing iyon, maaga silang kumain at natulog subalit ang mag-asawa ay
hindi makatulog. Patuloy silang nakinig ng balita sa radyo at nabalitaan nila na
lahat ng mga nakatira sa tabing-dagat ay kinakailangan lumikas dahil ang bagyo
daw ay magdudulot ng storm surge o matataas na alon. Walang ano-ano’y may
kumatok sa kanilang pinto. Nang kanilang buksan, mga taga-Rescue Unit
pala ng kanilang lugar kasama ang kanilang kapitan. Sinabihan sila na
kailangan nilang lumikas at magpunta sa Evacuation Center ng kanilang lugar.
Kapitan Lucas: Pareng Goryo at Mareng Maria, kailangan ninyong magpunta
sa Evacuation Center dahil delikado sa ating mga naninirahan sa
tabing-dagat itong paparating na bagyo dahil magdudulot daw ito
ng storm surge. Tataas daw ang tubig sa dagat ng mga lampas
sampung metro.
Mang Goryo: Sige, Pareng Lucas, sasama na kami sa inyo sa Evacuation Center.
Aling Maria: Gigisingin ko lang ang mga bata at tayo ay aalis na. Huwag mong
kakalimutang bitbitin ang bag ng ating mga kakailanganing
gamit.
Madaling araw ng magsimulang maramdaman ang bagyo. Sa unang
bugso hindi pa ito masyadong malakas ngunit pagkalipas ng halos isang oras
ay naramdaman na ang hagupit ng napakalakas na bagyo. Pagkatapos ng ilang
oras na pananalasa ng bagyo, humupa na ito at ang nasilayan ng mga tao ay
ang mga sirang bahay, gusali, mga pananim, at mga kabuhayan. Hindi
nakaligtas sa bagyo ang bahay at kabuhayan nila Mang Goryo at ng kanilang
mga kapitbahay.
Mang Goryo: Huwag tayong mag-alala, babangon tayo. Magtulungan tayong
ayusin ang ating mga nasirang bahay at kabuhayan. Magkaisa
lang tayo at makakaya natin ito.
Mang Bano: Oo, Pareng Goryo, magtulungan tayo. Hahanapin ko ang aking
martilyo at iba pang gamit nang maumpisahan na natin ang pag-
aayos.
Mang Karding: Maghahanap naman ako ng mga bagay na maaari pa nating
magamit. Kailangan nating makapagtayo ng kahit tagpi-tagping
bahay lang muna nang mayroon tayong masilungan.
Aling Rosing: Tutulong din ako. Maghahanap din ako ng mga gamit na maaari
pa nating mapakinabangan.
Masaya at masiglang nagtulungan ang magkakapit-bahay. Nagkaisa ang
lahat upang makabangon mula sa unos na kanilang naranasan. At dahil sa
tulong ng ibang tao mula sa ibang lugar at maging sa ibang bansa, tuluyang
nakabangon ang pamilya ni Mang Goryo at ang iba pang pamilya sa kanilang
lugar.
Mang Goryo: Ano mang bagyo ang dumating, gaano man kahirap ang buhay na
ating maranasan kung tayo ay magkakaisa at magtutulungan, ito
ay ating malalampasan.
Kapitan Lucas: Iyan ang Pinoy! Lalo na ang tulad nating mga Waray-waray.
Malakas na sumag-ayong ang lahat.
Add an Answer
More Questions From This User See All
Answers & Comments
Answer:
1.naranasan nilang mahagupit ng napakalakas ng bagyo
2.ang mga katangian at kaugalian ng mga pilipino na ipinakita ay ang pagkakaisa at pagtutulongan sa lahat ng bagay lalong lalo na sa kalamidad
3.ipinakita nila ang pagtutulongan sa pamamagitan ng pagbabahagi ng kani-kanilang mga bagay at gawain na pwede nilang maitulong sa isa't isa.
4.ang magandang aral na natutunan ko sa kuwento ay ay pagkakaisa at pagtutulongan ng bawat isa ay malalampasan natin ang kahit na anong kalamidad o problema basta't tayo ay magkakasama - sama.
5.kung mararanasan ko ang ganitong unos sa buhay ko ang gagawin ko ay tumulong at ibahagi ang mga bagay na pwedeng pang mapakinabangan ng iba at maki-isa sa mga programa na naglalayong tumulong sa nangangailangan.
hope to help