Answer:

Pumipintig lagi sa aking unawa,

Ang habilin ninyo sa aking gunita,

Hindi mahalaga itong gantimpala,

Higit na mainam - itong ating kapwa.

“Ikilos ang lingap, igawa ang kamay,

Sa unos at bagyo’y sumagip ng buhay

H’wag alalahanin ang premyo at alay,

Na matatamasa sa iyong pagdamay.

Yakapin ang kapwa sa pamamagitan,

Ng bukas na palad ng pagtutulungan,

Itong mga taong nangangailangan,

Sagipin sa luha, kusang saklolohan.

Laging isaisip na makabubuti,

Ang magsilbing lugod sa nakararami,

Magbigay ng sinag kahit pa nga munti,

Mas mainam kaysa sa yamang malaki!

Ang ngiti’t halakhak sa dibdib at puso,

Ihain sa ibang may luhang bumugso,

Tiyak magagalak ang Langit at Berbo,

Paglalaanan ka nitong paraiso.

Ang kasaganaan malunod man ngayon,

Umasa ka pa ring may dahil ang gayon,

Di man makalangoy sa imbay ng alon,

Makakamit pa rin sa huling panahon!

Kaya nga piliting umiba ng landas,

Itong mga kamay, gagapin ang palad,

Akayin mo sila sa langit ng pantas,

Upang malasahan ang tamis ng katas!

Maging alipin kang pinakamababa

Ng ating dakilang Poon at Bathala

Tangi mong ibigin na maisagawa

Aymaging tulayan sa anumang hidwa!”