Narito ang script para sa Kabanata 50 ng "Noli Me Tangere":
(Nota: Ang mga detalye ng eksena at direksyon ay maaaring idagdag o baguhin batay sa iyong kagustuhan at pagkakaunawa.)
Kabanata 50: Sa Paanan ng Krus
(Mga karakter sa eksena: Ibarra, Elias, mga bituin at nag-aalimpuyong mga damong ligaw)
[Eksena: Sa isang bukid na malapit sa ilog, gabi. Si Ibarra ay naglalakad, samantalang si Elias ay naghihintay sa isang puno.]
Ibarra: (Malalim ang buntong-hininga) Elias, hindi ko matanggap na ang lahat ng aking pinaghirapan ay nauwi lamang sa wala. Ang paglalagay ng eskwelahan para sa kabataan ay nagdulot ng pinsala at kamatayan. Ang mga pangyayaring ito ay hindi ko inaasahan.
Elias: (Nakaupo sa ilalim ng isang puno) Kapatid, hindi mo dapat isisi ang lahat sa iyong sarili. Ang mga tao rito ay hindi kontrolado mo. Ang sistemang kumokontrol sa kanila ay malalim na nakaugat.
Ibarra: (Matalim na titig) Ngunit hindi ko magawang hindi magalit. Naglalagay ako ng tiwala at umaasa sa pagbabago. Ngunit bakit ganito? Bakit kailangan pang may mamatay?
Elias: (Tumayo at lumapit kay Ibarra) Ganyan talaga ang kalagayan ng ating bayan, kapatid. Ngunit ang dapat nating gawin ay huwag mawalan ng pag-asa. Kailangan nating patuloy na lumaban para sa mga makabuluhang pagbabago.
Ibarra: (Nagsimulang magbalik-tanaw sa nakaraan) Ang lahat ng ito ay nagsimula dahil sa poot at kawalang-katarungan. Sinabi ng aking ama na ang edukasyon ay susi sa pag-angat ng ating bayan. Ngunit bakit, sa kabila ng aking pagsisikap, tila hindi nagbabago ang kalagayan ng mga tao?
Elias: (Tumango) Tama ka, Ibarra. Ngunit hindi dapat magpatinag ang iyong puso. Hindi ka nag-iisa sa labang ito. Marami pa rin ang nagnanais ng tunay na pagbabago. Kailangan lamang nating patuloy na ipakita sa kanila ang tamang daan.
Ibarra: (Nag-isip-isip) Oo, tama ka, Elias. Hindi tayo dapat sumuko. Dapat nating ipagpatuloy ang mga simulain ng aking ama. Kailangan nating maging boses ng mga walang tinig.
Elias: (Ngumiti) Maganda ang iyong pag-iisip, Ibarra. Kailangan nating magsama-sama at isulong ang katarungan at karapatan ng bawat isa. Tandaan natin ang pangako natin na ipaglalaban natin ang ating bayan.
[Big
lang lumitaw ang mga bituin sa langit, nag-aalimpuyong mga damong ligaw.]
Bituin 1: (Naglalakad patungo sa harapan) Ang panahon ng pagbabago ay darating. Huwag mawalan ng pag-asa, mga anak ng lupang sinilangan.
Bituin 2: (Sumunod sa unang bituin) Sa mga oras ng dilim, ang liwanag ay susulpot. Magsilbing gabay sa paghahanap ng katotohanan at hustisya.
Bituin 3: (Nagpapakita sa ibang bahagi ng langit) Sa paanan ng Krus, may pag-asa. Sa tulong ng pagkakaisa, maabot ang paglaya.
[Elias at Ibarra ay nagtitinginan, puno ng pag-asa sa kanilang mga mata.]
Elias: (Kumakaway sa mga bituin) Salamat sa inyong gabay. Kami ay maglalakbay at maglilingkod sa sambayanan nang walang pagod.
Ibarra: (Tumango) Tama ang sinabi ninyo. Magkakapatid, tayo ay magkakasama sa labang ito. Para sa pagbabago, para sa tunay na kalayaan ng ating bayan.
[Tapos na ang eksena. Ito ang pagtatapos ng Kabanata 50 ng Noli Me Tangere.]
Nawa'y makatulong ang script na ito para sa inyong roleplay. Maaari itong baguhin o idagdag batay sa inyong pangangailangan at pagkakaunawa ng nobela. Magpatuloy sa pagpapalaganap ng wika at kultura ng ating bansa!
Answers & Comments
Verified answer
Answer:
Narito ang script para sa Kabanata 50 ng "Noli Me Tangere":
(Nota: Ang mga detalye ng eksena at direksyon ay maaaring idagdag o baguhin batay sa iyong kagustuhan at pagkakaunawa.)
Kabanata 50: Sa Paanan ng Krus
(Mga karakter sa eksena: Ibarra, Elias, mga bituin at nag-aalimpuyong mga damong ligaw)
[Eksena: Sa isang bukid na malapit sa ilog, gabi. Si Ibarra ay naglalakad, samantalang si Elias ay naghihintay sa isang puno.]
Ibarra: (Malalim ang buntong-hininga) Elias, hindi ko matanggap na ang lahat ng aking pinaghirapan ay nauwi lamang sa wala. Ang paglalagay ng eskwelahan para sa kabataan ay nagdulot ng pinsala at kamatayan. Ang mga pangyayaring ito ay hindi ko inaasahan.
Elias: (Nakaupo sa ilalim ng isang puno) Kapatid, hindi mo dapat isisi ang lahat sa iyong sarili. Ang mga tao rito ay hindi kontrolado mo. Ang sistemang kumokontrol sa kanila ay malalim na nakaugat.
Ibarra: (Matalim na titig) Ngunit hindi ko magawang hindi magalit. Naglalagay ako ng tiwala at umaasa sa pagbabago. Ngunit bakit ganito? Bakit kailangan pang may mamatay?
Elias: (Tumayo at lumapit kay Ibarra) Ganyan talaga ang kalagayan ng ating bayan, kapatid. Ngunit ang dapat nating gawin ay huwag mawalan ng pag-asa. Kailangan nating patuloy na lumaban para sa mga makabuluhang pagbabago.
Ibarra: (Nagsimulang magbalik-tanaw sa nakaraan) Ang lahat ng ito ay nagsimula dahil sa poot at kawalang-katarungan. Sinabi ng aking ama na ang edukasyon ay susi sa pag-angat ng ating bayan. Ngunit bakit, sa kabila ng aking pagsisikap, tila hindi nagbabago ang kalagayan ng mga tao?
Elias: (Tumango) Tama ka, Ibarra. Ngunit hindi dapat magpatinag ang iyong puso. Hindi ka nag-iisa sa labang ito. Marami pa rin ang nagnanais ng tunay na pagbabago. Kailangan lamang nating patuloy na ipakita sa kanila ang tamang daan.
Ibarra: (Nag-isip-isip) Oo, tama ka, Elias. Hindi tayo dapat sumuko. Dapat nating ipagpatuloy ang mga simulain ng aking ama. Kailangan nating maging boses ng mga walang tinig.
Elias: (Ngumiti) Maganda ang iyong pag-iisip, Ibarra. Kailangan nating magsama-sama at isulong ang katarungan at karapatan ng bawat isa. Tandaan natin ang pangako natin na ipaglalaban natin ang ating bayan.
[Big
lang lumitaw ang mga bituin sa langit, nag-aalimpuyong mga damong ligaw.]
Bituin 1: (Naglalakad patungo sa harapan) Ang panahon ng pagbabago ay darating. Huwag mawalan ng pag-asa, mga anak ng lupang sinilangan.
Bituin 2: (Sumunod sa unang bituin) Sa mga oras ng dilim, ang liwanag ay susulpot. Magsilbing gabay sa paghahanap ng katotohanan at hustisya.
Bituin 3: (Nagpapakita sa ibang bahagi ng langit) Sa paanan ng Krus, may pag-asa. Sa tulong ng pagkakaisa, maabot ang paglaya.
[Elias at Ibarra ay nagtitinginan, puno ng pag-asa sa kanilang mga mata.]
Elias: (Kumakaway sa mga bituin) Salamat sa inyong gabay. Kami ay maglalakbay at maglilingkod sa sambayanan nang walang pagod.
Ibarra: (Tumango) Tama ang sinabi ninyo. Magkakapatid, tayo ay magkakasama sa labang ito. Para sa pagbabago, para sa tunay na kalayaan ng ating bayan.
[Tapos na ang eksena. Ito ang pagtatapos ng Kabanata 50 ng Noli Me Tangere.]
Nawa'y makatulong ang script na ito para sa inyong roleplay. Maaari itong baguhin o idagdag batay sa inyong pangangailangan at pagkakaunawa ng nobela. Magpatuloy sa pagpapalaganap ng wika at kultura ng ating bansa!