Noong 16 na taong gulang si Kevin, nagdiborsyo ang kanyang mga magulang. Halos kasabay nito, itinigil niya ang pag-inom ng gamot niya sa epilepsy, na nakatulong para mapanatag siya. Hindi alam na mayroon siyang bipolar disorder, nagsimula siyang makaranas ng paranoia, sumpong na nagpapahina ng kanyang katawan, at labis na depresyon. Tila hindi nakatulong ang mga gamot. Umabot ito sa punto na parang pagod na pagod na siya sa lahat ng ito, at nagpasiya siyang wakasan ang kanyang buhay nang hindi sinasabi sa iba ang kanyang balak.
Ikinuwento ni Kevin ang araw na tinangka niyang wakasan ang kanyang buhay: “Umiiyak ako noon. Pagod na pagod na ako, hinang-hina na ako. Nakatingin lang ako sa mga tao, at gusto kong sabihan ako ng isang tao, ng sinuman, ng, ‘OK ka lang ba?’ Gustuhin ko man iyan, may naririnig akong mga boses [sa isipan ko] na nagsasabing, ‘Kailangan mong mamatay.’ … Buong panahon akong nagsumamo sa sarili ko na huwag [gawin iyon], pero napakalakas ng mga boses, at hindi ko malabanan iyon.”1
Ang nakakalungkot, walang nakapansin sa pagkabahala niya. Naniniwalang walang nagmamalasakit sa kanya, tinangka niyang gawin iyon—pero himalang nakaligtas siya.
Nadarama ba natin kahit kaunti ang nakapanlulupaypay na pagkabahala niya at ang desperado at mahinang paghingi niya ng tulong?
Ang pagpapakamatay ay isa sa pinakamahihirap na pagsubok sa mortalidad, kapwa sa mga nagdurusa na nagbabalak magpakamatay at sa naiwang mga miyembro ng pamilya. Sabi ni Elder M. Russell Ballard ng Korum ng Labindalawang Apostol: “Sa palagay ko, wala nang mas mahirap pang panahon para sa isang pamilya kaysa kapag nagpakamatay ang isang mahal sa buhay. Ang pagpapakamatay ay isang nakapanlulumong karanasan sa pamilya.”2 Kung pag-uusapan ang bigat ng pagsubok na ito, talakayin natin (1) kung ano ang alam natin tungkol sa pagpapakamatay, pati na ang mga palatandaan nito at ang mga bagay na magagawa natin para mahadlangan ito; (2) kung ano ang magagawa ng naiwang mga miyembro ng pamilya at ng komunidad; at (3) kung ano ang kailangan nating gawing lahat upang mapalakas ang ating pag-asa at pananampalataya kay Cristo para hindi tayo mawalan ng pag-asa.
Answers & Comments
Answer:
dko alam eh parang wla nmang ganon lahat kasi ng nag papakamatay ay nakakasakit sa damdamin ng iba
Explanation:
pero wag nio po gawin kasj masarap po mabuhay:)
Answer:
Noong 16 na taong gulang si Kevin, nagdiborsyo ang kanyang mga magulang. Halos kasabay nito, itinigil niya ang pag-inom ng gamot niya sa epilepsy, na nakatulong para mapanatag siya. Hindi alam na mayroon siyang bipolar disorder, nagsimula siyang makaranas ng paranoia, sumpong na nagpapahina ng kanyang katawan, at labis na depresyon. Tila hindi nakatulong ang mga gamot. Umabot ito sa punto na parang pagod na pagod na siya sa lahat ng ito, at nagpasiya siyang wakasan ang kanyang buhay nang hindi sinasabi sa iba ang kanyang balak.
Ikinuwento ni Kevin ang araw na tinangka niyang wakasan ang kanyang buhay: “Umiiyak ako noon. Pagod na pagod na ako, hinang-hina na ako. Nakatingin lang ako sa mga tao, at gusto kong sabihan ako ng isang tao, ng sinuman, ng, ‘OK ka lang ba?’ Gustuhin ko man iyan, may naririnig akong mga boses [sa isipan ko] na nagsasabing, ‘Kailangan mong mamatay.’ … Buong panahon akong nagsumamo sa sarili ko na huwag [gawin iyon], pero napakalakas ng mga boses, at hindi ko malabanan iyon.”1
Ang nakakalungkot, walang nakapansin sa pagkabahala niya. Naniniwalang walang nagmamalasakit sa kanya, tinangka niyang gawin iyon—pero himalang nakaligtas siya.
Nadarama ba natin kahit kaunti ang nakapanlulupaypay na pagkabahala niya at ang desperado at mahinang paghingi niya ng tulong?
Ang pagpapakamatay ay isa sa pinakamahihirap na pagsubok sa mortalidad, kapwa sa mga nagdurusa na nagbabalak magpakamatay at sa naiwang mga miyembro ng pamilya. Sabi ni Elder M. Russell Ballard ng Korum ng Labindalawang Apostol: “Sa palagay ko, wala nang mas mahirap pang panahon para sa isang pamilya kaysa kapag nagpakamatay ang isang mahal sa buhay. Ang pagpapakamatay ay isang nakapanlulumong karanasan sa pamilya.”2 Kung pag-uusapan ang bigat ng pagsubok na ito, talakayin natin (1) kung ano ang alam natin tungkol sa pagpapakamatay, pati na ang mga palatandaan nito at ang mga bagay na magagawa natin para mahadlangan ito; (2) kung ano ang magagawa ng naiwang mga miyembro ng pamilya at ng komunidad; at (3) kung ano ang kailangan nating gawing lahat upang mapalakas ang ating pag-asa at pananampalataya kay Cristo para hindi tayo mawalan ng pag-asa.
Pag-unawa sa
Explanation:
sorry po if wrong