Noong una'y matalik na magkaibigan sina Buwan at Araw. Alam ng Buwan na maraming humahanga at nagmamahal sa kanya at ito'y naging daan ng pagiging palala niya. Sinasabi niyang lagi kay Araw na mas mahal siya ng mga tao dahil siya ang hinihingian ng mga ito ng tulong samantalang siya ay c y di matitigan ng mga ito. Lihim na nainis ang Araw sa kayabangan ng Buwan Nag-isip siya kung paano makakaganti kay Buwan. Naanyayahan ang dalawa sa isang kasayahan sa Nundaul at sila'y nagpaunlak Maraming nainom ang Buwan kaya't siya ay nalasing. Niyaya siya kunwari ni Araw para umuwi ngunit dahil nga sa kalasingan ay di na nakaya ng Buwan ang sarili. Pinauna na niya si Araw.

Nanguha ng maraming kabibe sa dalampasigan ang Araw at ang mgalyonay kanyang dinurogramabut. inlagay niya ang mga ito sa isang sako. bininng Araw ang sako sa sang punongkahoy na alam niyang uusyusuhin ng

Buwan pagdaannito.

Tulad ng inaasahan ng Araw, naintriga ang Buwan sa nakitang nakabiting sako. Pinilit niyang kalaginyaan ngunit di niya makalag-kalagkaya't finusokniya ang ilalimngnakabitingsako. Bumuhos ang lamanngsaka sa mukha niya. Humingi siyang saklolo at dinaluhan naman ng mga anak niyang bituin at

tala. Labs na napirsala ang isang isang matang Buwan at di na ito makakita. Mula noon, lumamlam na ang liwanag ng Buwan sapagkat isa na ang kanyang matang nagbibigay ng liwanag.


Panimula

Gitna

Wakas


​