Maikli lamang ang monologo ni Donya Leonora sa nobelang El Filibusterismo ngunit nagbibigay ito ng malalim na kasiglahan sa karakter at sa nobela bilang isang kabuuan. Narito ang monologo ni Donya Leonora:
"Ako'y gumagawa ng kabutihan o kalupitan. Ang aking dangal ay nasa kamay ng Dios. Kung ako'y gagawing panakip-butas, hindi ko ito magagampanan nang tuso; ang kabutihan ko'y hindi natatakpan ng kasamaan. Kung saan ko nakita ang kagalingan, sa kanya ko inilalagak ang aking tiwala; at kung ako'y nagkakamali, sa harapan ng Diyos ko ito iginigiit. Maniwala kayong walang anumang matagumpay na kasamaan. At ang kawalan ng sedula ay isang kasamaan."
Sa monologo na ito, makikita ang matapang na paninindigan ni Donya Leonora. Ipinakikita niya dito ang kanyang paniniwala na ang paggawa ng kabutihan ay kailangang gawin sa lahat ng pagkakataon at ito ay nagpapakita ng kanyang kahit anong gawin ay hindi niya ito magagampanan ng tuso. Binigyang diin din niya na ang kanyang dangal ay nakasalalay sa kamay ng Diyos, at kung siya’y gagawing panakip-butas, hindi siya magagampanan nang tuso.
Dagdag pa niya na walang matagumpay na kasamaan bilang paalala sa lahat ng mga taong bagama’t nagagamit nila ang pagiging tuso ay hindi nila ito magtagumpay in the end. Sa huli, nagbigay din siya ng kahalagahan sa sedula, dahil ito daw ang simbolo na isa kang taong tinitingala ng batas.Overall, ang monologo ni Donya Leonora ay nagpapakita ng kanyang kahanga-hangang mga ngiti ng kanyang karakter at ang kanyang paninindigan sa paggawa ng kabutihan.
Answers & Comments
Answer:
Maikli lamang ang monologo ni Donya Leonora sa nobelang El Filibusterismo ngunit nagbibigay ito ng malalim na kasiglahan sa karakter at sa nobela bilang isang kabuuan. Narito ang monologo ni Donya Leonora:
"Ako'y gumagawa ng kabutihan o kalupitan. Ang aking dangal ay nasa kamay ng Dios. Kung ako'y gagawing panakip-butas, hindi ko ito magagampanan nang tuso; ang kabutihan ko'y hindi natatakpan ng kasamaan. Kung saan ko nakita ang kagalingan, sa kanya ko inilalagak ang aking tiwala; at kung ako'y nagkakamali, sa harapan ng Diyos ko ito iginigiit. Maniwala kayong walang anumang matagumpay na kasamaan. At ang kawalan ng sedula ay isang kasamaan."
Sa monologo na ito, makikita ang matapang na paninindigan ni Donya Leonora. Ipinakikita niya dito ang kanyang paniniwala na ang paggawa ng kabutihan ay kailangang gawin sa lahat ng pagkakataon at ito ay nagpapakita ng kanyang kahit anong gawin ay hindi niya ito magagampanan ng tuso. Binigyang diin din niya na ang kanyang dangal ay nakasalalay sa kamay ng Diyos, at kung siya’y gagawing panakip-butas, hindi siya magagampanan nang tuso.
Dagdag pa niya na walang matagumpay na kasamaan bilang paalala sa lahat ng mga taong bagama’t nagagamit nila ang pagiging tuso ay hindi nila ito magtagumpay in the end. Sa huli, nagbigay din siya ng kahalagahan sa sedula, dahil ito daw ang simbolo na isa kang taong tinitingala ng batas.Overall, ang monologo ni Donya Leonora ay nagpapakita ng kanyang kahanga-hangang mga ngiti ng kanyang karakter at ang kanyang paninindigan sa paggawa ng kabutihan.
Explanation:
Is this right?