Mahal si Rosy ng kanyang nanay at kapatid. Ngunit palagi siyang pinaaalalabanan ng
kaniyang nanay na ayusin niya ang kaniyang mga gamit at labhan ang kaniyang mga damit
"Tingnan mo ang kama mo, Rosy! Nagkalat ang marurumi mong damit. Dapat mong
"Nagbago si Rosy
Nahihirapan siyang gawing mag-isa ang mga takdang-gawain.
labhan ang mga ito, pagpapaalaala ng kaniyang ina.
"Kailangan ko po bang gawin van? Masusugatan po ang mga kamay ko. Bakit hindi
na lang po kaya tayo kumuha ng kasambahay? mungkahi ni Rosy.
"Rosy, hindi dapat na lasing umansa sa isang kasambahay. Kailangang matuto kang
gawing mag-isa ang mga takdang-gawain.
"Masyado po akong mapapahiya kung makikita ako ng mga kaibigan ko na naglalaba,"
pagpipilit ni Rosy
"Bakit ka mapapahiya? Tiyak na hindi dapat dahil nagtatrabaho ka. Mas nakakahiya
ang katamaran. Walang patutunguhan ang mga taong tamad."
"O sige po Inay, lilinisin ko po ang kuwarto ko. Lalabhan ko na rin po ang mga damit
ko. Ipinapangako ko po iyan"
"Okey, aasahan ko iyan! Mula ngayon kailangang linisin mo ang iyong kuwarto at
labhan ang iyong mga damit. Dapat kang magtrabaho nang mabuti para sundin ka ng
nakababata mong kapatid
"Opo, Inay, ipinapangako ko po. Magiging mabuting modelo ako para sa nakababata
kong kapatid." paninigurado ni Rosy sa kaniyang
ina
Sagutin ang mga sumu sunod na tanong batay sa kwento.
1. Ano ang palaging ipinapaalala kay Rosy ng nanay niya?
2. Bakit kailangang baguhin ni Rosy ang kaniyang nakagawian?
3. Paano maging mabuting modelo' ang isang batang tulad mo?
4. Ano ang natutunan ninyong magandang aral sa kwento. Ipaliwanag.
5.
Ano ang palaging ipaalala ng iyong nanay bilang iyong tungkulin na ginagampanan?​