Ang Mga Gawa 2:42 ay maikukunsiderang layuning pahayag ng simbahan, “At sila'y nagsipanatiling matibay sa turo ng mga apostol at sa pagsasamasama, sa pagpuputolputol ng tinapay at sa mga pananalangin.” Kaya nga, ayon sa kasulatang ito, ang mga layunin/aktibidad ng simbahan ay dapat: (1) Pagtuturo ng Biblikal na doktrina, (2) pagbibigay ng lugar sa pakikisalamuha ng mga mananampalataya, (3) pag-alala sa Hapunan ng Panginoon, at (4) panalangin.
Dapat ituro ng Simbahan ang mga Biblikal na doktrina upang maging matatag tayo sa ating pananampalataya. Sinasabi sa atin ng aklat ng Efeso 4: 14, “Upang tayo'y huwag nang maging mga bata pa, na napapahapay dito't doon at dinadala sa magkabikabila ng lahat na hangin ng aral, sa pamamagitan ng mga daya ng mga tao, sa katusuhan, ayon sa mga lalang ng kamalian.” Ang simbahan ay dapat isang lugar na kung saaan makakapagtipon ang mga mananampalataya, kung saan ang mga mananampalataya ay mag-mamahalan sa bawat isa (Roma 12: 10), turuan ang bawat isa (Roma 15: 14), maging mabuti at maawain sa kapwa (Efeso 4: 32), palakasin ang loob ng bawat isa (1 Thesalonica 5: 11), at higit sa lahat ibigin ang bawat isa (1 Juan 3: 11).
Ang simbahan ay isang lugar na kung saan ang mga mananampalataya ay makapag-gunita ng hapunan ng Panginoon, at alalahanin ang kamatayan ng Panginoon bilang ating kapalit (1 Corinto 11: 23-26). Ang konseptong “paghati ng tinapay” (Mga Gawa 2: 42) ay nagdadala rin ng ideya ng pagkain ng sabay-sabay. Ito rin ay isang halimbawa ng pagtataguyod ng simbahan sa kahalagahan ng pakikisalamuha sa kapwa. Ang kahuli-hulihang layunin ng simbahan ayon Mga Gawa 2: 42 ay panalangin. Ang simbahan ay isang lugar na kung saan nagtataas sa panalangin, nagtuturo ng panalangin at nananalangin. Sinasabi sa atin ng Filipos 4: 6-7 “Huwag kayong mangabalisa sa anomang bagay; kundi sa lahat ng mga bagay sa pamamagitan ng panalangin at daing na may pagpapasalamat ay ipakilala ninyo ang inyong mga kahilingan sa Diyos. At ang kapayapaan ng Diyos, na di masayod ng pagiisip, ay magiingat ng inyong mga puso at ng inyong mga pagiisip kay Kristo Hesus.”
Ang isa pang utos na ibinigay sa simbahan ay ang pagpoproklama sa Ebanghelyo ng kaligtasan sa pamamagitan mi Hesu Kristo (Mateo 28: 18-20; Mga Gawa 1: 8). Tinawag ang simbahan na maging tapat sa pamamahagi ng Ebanghelyo sa pamamagitan ng salita at gawa. Ang Simbahan ay dapat magslibing “lighthouse” sa isang kumunidad-na magtuturo sa mga tao patungo sa ating Panginoon at Tagapagligtas na si Hesu Kristo. Ang simbahan ay dapat ang magtataas ng Ebanghelyo at maghahanda sa mga miyembro nito na iproklama ang Ebanghelyo (1 Pedro 3: 15).
Ang ilan sa mga panghuling layunin ng simbahan ay ibinigay sa aklat ng Santiago 1: 27, “Ang dalisay at walang dungis na relihiyon sa harapan ng Diyos Ama ay ang pagdalaw sa mga ulila at sa mga babaeng balo sa kanilang paghihirap. Ito ay upang maingatan ang kaniyang sarili na hindi mabahiran ng sanlibutan..” Ang simbahan ay tungkol sa pagtulong sa yaong mga nangangailangan. Hindi lamang ito limitado sa pagbahagi ng Ebanghelyo, sa halip kasali na rito ang pagbibigay ng mga pisikal na pangangailangan (pagkain, damit, matutuluyan). Ang simbahan rin ang magbibigay sa mga kakailanganin ng mga mananampalataya upang malampasan ang kasalanan at manatiling Malaya sa polusyon ng sanlibutan. Ito ay ginagawa sa pamamagitan ng mga prinsipyong galling sa itaas – Biblikal na pagtuturo at pakikisalamuha ng mga mananampalataya sa kapwa mananampalataya.
Sa lahat ng mga sinabi, ano ba ang layunin ng simbahan? Gusto ko ang paglalarawan ng 1 Corinto 12: 12-27. Ang simbahan ay ang katawan ng Diyos-tayo ay ang Kanyang mga kamay, bibig, at paa dito sa mundo. Dapat natin ginagawa ang mga bagay na ginagawa ni Hesus kung narito pa Siya sa mundo.
Answers & Comments
Answer:
I'm only know is don't wear skirts ,do not make a noise while priest talking
Explanation:
sorry thats only i know but i hope its helps
Answer:
Ang Mga Gawa 2:42 ay maikukunsiderang layuning pahayag ng simbahan, “At sila'y nagsipanatiling matibay sa turo ng mga apostol at sa pagsasamasama, sa pagpuputolputol ng tinapay at sa mga pananalangin.” Kaya nga, ayon sa kasulatang ito, ang mga layunin/aktibidad ng simbahan ay dapat: (1) Pagtuturo ng Biblikal na doktrina, (2) pagbibigay ng lugar sa pakikisalamuha ng mga mananampalataya, (3) pag-alala sa Hapunan ng Panginoon, at (4) panalangin.
Dapat ituro ng Simbahan ang mga Biblikal na doktrina upang maging matatag tayo sa ating pananampalataya. Sinasabi sa atin ng aklat ng Efeso 4: 14, “Upang tayo'y huwag nang maging mga bata pa, na napapahapay dito't doon at dinadala sa magkabikabila ng lahat na hangin ng aral, sa pamamagitan ng mga daya ng mga tao, sa katusuhan, ayon sa mga lalang ng kamalian.” Ang simbahan ay dapat isang lugar na kung saaan makakapagtipon ang mga mananampalataya, kung saan ang mga mananampalataya ay mag-mamahalan sa bawat isa (Roma 12: 10), turuan ang bawat isa (Roma 15: 14), maging mabuti at maawain sa kapwa (Efeso 4: 32), palakasin ang loob ng bawat isa (1 Thesalonica 5: 11), at higit sa lahat ibigin ang bawat isa (1 Juan 3: 11).
Ang simbahan ay isang lugar na kung saan ang mga mananampalataya ay makapag-gunita ng hapunan ng Panginoon, at alalahanin ang kamatayan ng Panginoon bilang ating kapalit (1 Corinto 11: 23-26). Ang konseptong “paghati ng tinapay” (Mga Gawa 2: 42) ay nagdadala rin ng ideya ng pagkain ng sabay-sabay. Ito rin ay isang halimbawa ng pagtataguyod ng simbahan sa kahalagahan ng pakikisalamuha sa kapwa. Ang kahuli-hulihang layunin ng simbahan ayon Mga Gawa 2: 42 ay panalangin. Ang simbahan ay isang lugar na kung saan nagtataas sa panalangin, nagtuturo ng panalangin at nananalangin. Sinasabi sa atin ng Filipos 4: 6-7 “Huwag kayong mangabalisa sa anomang bagay; kundi sa lahat ng mga bagay sa pamamagitan ng panalangin at daing na may pagpapasalamat ay ipakilala ninyo ang inyong mga kahilingan sa Diyos. At ang kapayapaan ng Diyos, na di masayod ng pagiisip, ay magiingat ng inyong mga puso at ng inyong mga pagiisip kay Kristo Hesus.”
Ang isa pang utos na ibinigay sa simbahan ay ang pagpoproklama sa Ebanghelyo ng kaligtasan sa pamamagitan mi Hesu Kristo (Mateo 28: 18-20; Mga Gawa 1: 8). Tinawag ang simbahan na maging tapat sa pamamahagi ng Ebanghelyo sa pamamagitan ng salita at gawa. Ang Simbahan ay dapat magslibing “lighthouse” sa isang kumunidad-na magtuturo sa mga tao patungo sa ating Panginoon at Tagapagligtas na si Hesu Kristo. Ang simbahan ay dapat ang magtataas ng Ebanghelyo at maghahanda sa mga miyembro nito na iproklama ang Ebanghelyo (1 Pedro 3: 15).
Ang ilan sa mga panghuling layunin ng simbahan ay ibinigay sa aklat ng Santiago 1: 27, “Ang dalisay at walang dungis na relihiyon sa harapan ng Diyos Ama ay ang pagdalaw sa mga ulila at sa mga babaeng balo sa kanilang paghihirap. Ito ay upang maingatan ang kaniyang sarili na hindi mabahiran ng sanlibutan..” Ang simbahan ay tungkol sa pagtulong sa yaong mga nangangailangan. Hindi lamang ito limitado sa pagbahagi ng Ebanghelyo, sa halip kasali na rito ang pagbibigay ng mga pisikal na pangangailangan (pagkain, damit, matutuluyan). Ang simbahan rin ang magbibigay sa mga kakailanganin ng mga mananampalataya upang malampasan ang kasalanan at manatiling Malaya sa polusyon ng sanlibutan. Ito ay ginagawa sa pamamagitan ng mga prinsipyong galling sa itaas – Biblikal na pagtuturo at pakikisalamuha ng mga mananampalataya sa kapwa mananampalataya.
Sa lahat ng mga sinabi, ano ba ang layunin ng simbahan? Gusto ko ang paglalarawan ng 1 Corinto 12: 12-27. Ang simbahan ay ang katawan ng Diyos-tayo ay ang Kanyang mga kamay, bibig, at paa dito sa mundo. Dapat natin ginagawa ang mga bagay na ginagawa ni Hesus kung narito pa Siya sa mundo.