Sapagkat doon nagsisimula ang lahat, sa mga mumunting pangarap.Hanggang sa unti-unting pagkilos ko para maabot ito. Simple lang pero eksaktong pamagat na maglalarawan sa buhay ko.
kung ako ay gagawa ng isang tula ito ay tungkol sa isang pag-ibig ng isang babae sa kaibigan nyang lalaki na kaibagan lang talaga ang tingin sa kanya.ginawa ko ang tulang iyon dahil maraming magkakaibigan ngayung panahun na nahuhulog sa kanilang kaibigan ngunit hindi pinapakita ang nararamdaman dahil sa takot na baka masira ang kanilang pagkakaibigan.
'Hanggang sa muli".
Sa paglubog ng araw sa kanluran ikay masayang ihahatid ng aking mga titig sa iyong nakatakdang kanlungan at sa muling pag ikot ng mundo ang titig ko ay nakatuon pa rin sayo kahit alam kong iba na ang mahal mo.Sa dulo ng mahabang kalsada dito ako bababa kung saan rin tayo nagsimula sisimulang tahakin ang daan mag-isa mag babaka-sakaling mahanap kung saan nga ba ang daan patungo sa pwede na.Sa paglubog ng araw sa kanluran sa paghupay ng alon sa dalampasigan pagmamahal ko sayo tuluyang kakalimutan at tulad ng buwan sa kalangitan mananatiling iibigin ka mula sa kalayuan at tulad ng pag hatid ng buwan sa mga bituing nagbibigay buhay sa dilim ika'y aking ihahatid sa taong minsay sa panginoon ay iyong hiniling.Isa kang panandaliang likha sa tula na aking ginawa ngunit di tumutugma.Ikaw ang huling tugma na di na tutugma sa anumang talata na aking magagawa akdang nais ko sanay walang wakas,ika'y napakagandang salita ngunit ipilit man sa aking tula ay hindi na tumutugma sa kahuli hulihang pahina doon ko nakita na ang lahat na istorya na ginawa ay wala palang tugma.At gaya nga ng sinabi ko hindi na kita hihintayin hanggang dulo pero dadamayan kita hanggang sa kalungkotan mo.Pagdumating yung araw na ikaw naman ang subukin ng kapalaran kahit hindi ako ang pinili mo tandaan mo may isang taong buong pumipili sa iyo.Tulad ng dimo sukat akalain ikay pagpalain makilala ang isang taong katinig ng buhay mo pero gaya ng tula,sa isa't isay naging malaya. Ang espasyo na humihiwalay sa salitang "ikaw" at "ako" ay isang sumasampal sa katotohanang mulat sapul ay wala namang intinakdang "tayo" . Sa huli ay tuluyan kang lilimutin tanggap kong miski sa panaginip ikay hindi mapapasakin babangon ako mag isa ikay mananatili sa alaala ngunit hinding hindi ka makakasama.Sa iyong paglisan kasabay ng pagkaubos ng tinta kung kayat ang librong ito ay ang huling kwento na ikaw ang paksa, hindi paman nagsisimula ang ating kwento ngunit kailangan ko ng wakasan ang nararamdaman ko.Sa simpleng tingin ako'y nagbabakasakaling ikay naging akin agaw agaw tingin para maibsan itong nagsusumidhing damdamin tulad ng mga kwento ng pawang mga kathang isip,ang pag-ibig ko ay isang magandang panaginip at sa huling hantungan kaibigan lang talaga at hindi na magiiba.Sa muli paalam,mahal ko..
Answers & Comments
Answer:
Pangarap
Sapagkat doon nagsisimula ang lahat, sa mga mumunting pangarap.Hanggang sa unti-unting pagkilos ko para maabot ito. Simple lang pero eksaktong pamagat na maglalarawan sa buhay ko.
Explanation:
Thanks
kung ako ay gagawa ng isang tula ito ay tungkol sa isang pag-ibig ng isang babae sa kaibigan nyang lalaki na kaibagan lang talaga ang tingin sa kanya.ginawa ko ang tulang iyon dahil maraming magkakaibigan ngayung panahun na nahuhulog sa kanilang kaibigan ngunit hindi pinapakita ang nararamdaman dahil sa takot na baka masira ang kanilang pagkakaibigan.
'Hanggang sa muli".
Sa paglubog ng araw sa kanluran ikay masayang ihahatid ng aking mga titig sa iyong nakatakdang kanlungan at sa muling pag ikot ng mundo ang titig ko ay nakatuon pa rin sayo kahit alam kong iba na ang mahal mo.Sa dulo ng mahabang kalsada dito ako bababa kung saan rin tayo nagsimula sisimulang tahakin ang daan mag-isa mag babaka-sakaling mahanap kung saan nga ba ang daan patungo sa pwede na.Sa paglubog ng araw sa kanluran sa paghupay ng alon sa dalampasigan pagmamahal ko sayo tuluyang kakalimutan at tulad ng buwan sa kalangitan mananatiling iibigin ka mula sa kalayuan at tulad ng pag hatid ng buwan sa mga bituing nagbibigay buhay sa dilim ika'y aking ihahatid sa taong minsay sa panginoon ay iyong hiniling.Isa kang panandaliang likha sa tula na aking ginawa ngunit di tumutugma.Ikaw ang huling tugma na di na tutugma sa anumang talata na aking magagawa akdang nais ko sanay walang wakas,ika'y napakagandang salita ngunit ipilit man sa aking tula ay hindi na tumutugma sa kahuli hulihang pahina doon ko nakita na ang lahat na istorya na ginawa ay wala palang tugma.At gaya nga ng sinabi ko hindi na kita hihintayin hanggang dulo pero dadamayan kita hanggang sa kalungkotan mo.Pagdumating yung araw na ikaw naman ang subukin ng kapalaran kahit hindi ako ang pinili mo tandaan mo may isang taong buong pumipili sa iyo.Tulad ng dimo sukat akalain ikay pagpalain makilala ang isang taong katinig ng buhay mo pero gaya ng tula,sa isa't isay naging malaya. Ang espasyo na humihiwalay sa salitang "ikaw" at "ako" ay isang sumasampal sa katotohanang mulat sapul ay wala namang intinakdang "tayo" . Sa huli ay tuluyan kang lilimutin tanggap kong miski sa panaginip ikay hindi mapapasakin babangon ako mag isa ikay mananatili sa alaala ngunit hinding hindi ka makakasama.Sa iyong paglisan kasabay ng pagkaubos ng tinta kung kayat ang librong ito ay ang huling kwento na ikaw ang paksa, hindi paman nagsisimula ang ating kwento ngunit kailangan ko ng wakasan ang nararamdaman ko.Sa simpleng tingin ako'y nagbabakasakaling ikay naging akin agaw agaw tingin para maibsan itong nagsusumidhing damdamin tulad ng mga kwento ng pawang mga kathang isip,ang pag-ibig ko ay isang magandang panaginip at sa huling hantungan kaibigan lang talaga at hindi na magiiba.Sa muli paalam,mahal ko..
hope it help po :)