Kung ang tao’y isinilang
upang maging tao lamang…

Mabuti pang ako’y naging ibon na lamang
na lilipad-lipad sa lawak ng kalangitan;

O nanaisin ko pang ako’y naging isang bulaklak
na maaring pitasin sa mabangong halaman;

O kaya’y naging isang punong may malagong
mga daho’t sangang malalabay;

Dili kaya’y isang kalabaw sa gitna ng kabukirang
napag-aanihan ng ginintuang palay;

Sapagkat sa pagiging ibon, bulaklak, puno o kalabaw
ay nakatitiyak akong may halaga ang aking buhay;
Na ako ay may kabuluhan!
Tulad ng isang taong isinilang
upang magpakatao at di maging tao lamang!


3. Sa iyong palagay, nahirapan kaya ang may-akda sa pagpili niya ng mga salitang kanyang ginamit sa tula? Bakit?

Help me please. ​