Answer:

Tula ni Rizal:

Sa Kabataang Pilipino

Itaas ang iyong

Malinis na noo

Sa araw na ito,

Kabataang Pilipino!

Igilas mo na rin ang kumikinang mong

Mayamang sanghaya

Magandang pag-asa ng Bayan kong Mutya!

Makapangyarihang wari’y lumilipad,

At binibigyang ka ng muning mataas,

Na maitutulad ng ganap na lakas,

Mabilis na hangin, sa kanyang paligid,

Malinis na diwa, a likmang hangad.

Ikaw ay bumaba

Natglay ang ilaw

Ng sining at agham

Sa paglalabanan,

At iyong kalagiun ang gapos mong iyang

Tanikalang bakal na kinatalian

Ng matulain mong waning kinagisnan.

Ikaw na lagi nang pataas nag lipad,

Sa pakpak ng iyong Mayamang pangarap,

Na iyong Makita sa Ilimpong ulap

Ang lalong matamis,

Ng higit ang sarap

Kaysa “ambrosia” at “nectar” na awagas

Ng mga bulaklak

Ikaw namay tinig

Na buhat sa langit,

Kaagaw sa tamis

Na kay Filomenang Malinis na hiomig,

Sa gabing tahimik

Ay pinaparam mo ang sa taong sakit,

Ikaw, na ang batong sukdulan ng tigas

Sa lakas ng iyong diwa’y nagagawad

Ng buhay at gilas,

At ang alaalang makislap

Ay nabibigayan ng kamay mong masikap

Ng buhay na walang masasabing wakes.

At ikaw, na siyang

Sa may iba’t ibang

Balani ni Febong kay Apelas mahal,

Gayundin sa lambong ng katalagahan.

Explanation:

Sana Makatulong po ito.

Pa follow nalang po, pa heart, tsaka pa vote

Tnx po.