Ang malupit na kamatayan SCENE 1 Tagpuan: Bilanggo *Ipapakita ang mga selda at saka titigil sa sedla ni Miguel.* Narrator: Sa gitna ng mga kapighatiang nagpapasakit sa buhay ni Miguel sa pagkakabilanggo at ang mga hirap na pinagdaranasan ng malamlam niyang palad, na kung pinagtatamanan ma’y di rin matuklasan ang matamis na pakiiayon, at ito’y siyang lalong nagpapabigat ng gayong pagkapiit, ay waring unti-unting ikinauubos ng kanyang buhay na parang nakikitang bibigyang-wakas ng gayong mga sakit. *Nakahiga si Miguel sa kama niya. May nakalagay na pagkain sa dulo ng kama.* *Nanghihina si Miguel: susubukang tumayo ni Miguel mula sa kama pero mapapahiga siya.* *Hindi makakain: itatapon/ibabato niya yung pagkain.* Narrator: Walang nagawa ang dunong ng manggagamot sa mabigat na lagay ng binata na unti-unting ilinalalapit sa hukay ng gayong malubhang pagkakasakit. Ano kaya ang loob niya, ngayong mamamatay ay di pa nakikita man lamang ang kanyang anak? At si Chayong, ano naman ang iniisip nang mabalitaang mabigat ang lagay ni Miguel? Ay, kalumbay-lumbay na mga gunita ang nakatitigib sa kanilang mga puso! Mamamatay si Miguel sa hirap ng loob at paghihinakit sa sariling palad. *Susubukang umupo sa gilid ng kama si Miguel.* *Susubukan niyang tumayo. Nanginginig.* *Lalakad ng 2 hakbang ta’s mapapaluhod.* *Hahawak siya sa ulo niya gamit ang dalawang kamay ta’s titingala sabay sigaw ng:* Miguel: Anak ko… NASAN NA ANG ANAK KO?! Tagpuan: Kwarto ni Chayong *Nakadungaw sa bintana si Chayong, umiiyak.* *Mapapatigil sandal si Chayong, pupunasan niya ang kanyang mga luha.*
yan lang alam ko eh pwede na ba yan? thanks me later if i'm correct
Answers & Comments
Answer:
(nena at neneng)
Characters: - Nena – Ra Hyun - Neneng – Moira - Chayong
Ang malupit na kamatayan SCENE 1 Tagpuan: Bilanggo *Ipapakita ang mga selda at saka titigil sa sedla ni Miguel.* Narrator: Sa gitna ng mga kapighatiang nagpapasakit sa buhay ni Miguel sa pagkakabilanggo at ang mga hirap na pinagdaranasan ng malamlam niyang palad, na kung pinagtatamanan ma’y di rin matuklasan ang matamis na pakiiayon, at ito’y siyang lalong nagpapabigat ng gayong pagkapiit, ay waring unti-unting ikinauubos ng kanyang buhay na parang nakikitang bibigyang-wakas ng gayong mga sakit. *Nakahiga si Miguel sa kama niya. May nakalagay na pagkain sa dulo ng kama.* *Nanghihina si Miguel: susubukang tumayo ni Miguel mula sa kama pero mapapahiga siya.* *Hindi makakain: itatapon/ibabato niya yung pagkain.* Narrator: Walang nagawa ang dunong ng manggagamot sa mabigat na lagay ng binata na unti-unting ilinalalapit sa hukay ng gayong malubhang pagkakasakit. Ano kaya ang loob niya, ngayong mamamatay ay di pa nakikita man lamang ang kanyang anak? At si Chayong, ano naman ang iniisip nang mabalitaang mabigat ang lagay ni Miguel? Ay, kalumbay-lumbay na mga gunita ang nakatitigib sa kanilang mga puso! Mamamatay si Miguel sa hirap ng loob at paghihinakit sa sariling palad. *Susubukang umupo sa gilid ng kama si Miguel.* *Susubukan niyang tumayo. Nanginginig.* *Lalakad ng 2 hakbang ta’s mapapaluhod.* *Hahawak siya sa ulo niya gamit ang dalawang kamay ta’s titingala sabay sigaw ng:* Miguel: Anak ko… NASAN NA ANG ANAK KO?! Tagpuan: Kwarto ni Chayong *Nakadungaw sa bintana si Chayong, umiiyak.* *Mapapatigil sandal si Chayong, pupunasan niya ang kanyang mga luha.*
yan lang alam ko eh pwede na ba yan? thanks me later if i'm correct
pa brainliesttt na diinn be
sana makatulong