304 – Limang oras silang naglaban. Napagod siya. Pinatay siya ni Florante.
305 – Natakot ang mga Moro sa bangis ng tabak ni Menander. Nakuha muli nina Florante ang kampo. Nanalo sila!306 – Natakot yung mga kalaban ni Florante dahil sumagupa ang mga pwersa ni Minandro. Nabawi nila ang kampo. Buo ang kanilang pagkapanalo.
307 – Nawala ang takot mula sa mga dating natatakot sa kamatayan. Binuksan ng siyudad ang mga pinto nito.
308 – Nagkandarapa ang mga taumbayan kay Florante. Nilapitan nila si Florante para halikan ang kanyang mga damit.
309 – Sumigaw ang mga tao ng Mabuhay! at Salaat sa nagtanggol sa amin!
310 – Lalung natuwa ang mga tao ng Krotona nang malaman nila na ang pagtanggol nila na si Florante ay apo pala ng kanilang hari. Umiyak nang umiyak sa tuwa ang hari.312 – Ngunit sa kabila ng kasiyahan, naramdaman muli ni Florante ang sakit ng pangungulila sa yumao niyang ina.
313 – Dito niya nalaman na kailanma’y hindi mabubuo ang kaligayahan. Laging kasunod ng kaunting ligaya ang higit na kalungkutan. Makapitong
314 – Limang buwan nanatili si Florante sa Krotona. Gusto na niyang bumalik sa Albanya. Gusto na niyang makita si Laura.
315 – Nagmartsa sila papuntang Albanya. Gusto ni Florante sanag lumipad na parang ibon. Nung makita niya ang mga moog (forts) ng siyudad, bumilis ang kabog sa kanyang dibdib.
316 – Imbes na bandera ng Kristiyano ang nakita ni Florante, bandila ng Persiya ang nakita niya (Medialuna = Crescent moon). Sinakop ni Aladin yung siyudad.
317 – PInahinto ni Florante ang kanyang hukbo dun sa paa ng isang bundok. May nakita silang mga Moro na nagma-martsa.
318 – May kasama silang babaeng nakatali ang mga kamay. Siguro papunta sila sa lugar kung saan pupugatan ng ulo ang babae.320 – Inalis ni Florante ang takip sa mukha ng babae. Si Laura pala!
321 – Pupugutan sana si Laura dahil nung nilapitan siya ng bastos na emir ng mga Persiyano, sinampal ni Laura ito. Pinatawan si Laura ng parusang kamatayan.
322 – Inalis ni Florante ang mga tali na nakapulupot sa mga kamay ni Laura. Iningatan ni Florante na huwag niya mahawakan ang balat ni Laura.
323 – Saka nakita ni Florante yung tingin ni Laura. Isang tingin na naghilom sa naghihirap na puso ni Florante. Narinig pa niya si Laura na nagsabing – Florante, mahal ko..324 – Nalaman ni Florante mula kay Laura na binihag ng mga Moro si Haring Linceo (ama ni Laura) at si Duke Briseo (ama ni Florante). Inutos ni Florante na lusubin ng hukbo ang Albanya at bawiin ito mula sa mga Persiyano.
325 – Pagkapasok sa kaharian ng Albanya, dumiretso si Florante sa bilangguan at pinalaya niya ang hari, at ang duke (na ama ni Florante). At dahil maginoo (gentleman) si Florante, pinalaya din niya si Adolfo.
326 – Masaya ang lahat, maliban kay Adolfo. Nainggit kasi si Adolfo sa dami ng puri na natanggap ni Florante.
327 – Nainsulto si Adolfo nung tinawag si Florante na tagapagtanggol ng siyudad, at nagdiwang (nag celebrate) pa ang hari sa palasyo dahil tuwang-tuwa ito kay Florante.328 – Gustong pakasalan ni Adolfo si Laura dahil gustung-gusto ni Adolfo na makuha ang korona ng kaharian ng Albanya. Nahalata ni Adolfo na mahal pala ni Laura si Florante. (Syempre, nainggit na naman ito.)
329 – Nag-isip na ng maitim na balak si Adolfo laban kay Florante. Alam ni Florante na gagawin ni Adolfo ang lahat, kahit ang pagpatay kay Florante.
330 – Hindi nagtagal, huminto ang pagdiwang at pasasalamat para sa kalayaan. May sumalakay naman na hukbo mula sa Turkey
5 votes Thanks 11
janellaleidine
347 – Nagpakilala kay Florante si Aladin mula sa Persiya, anak ni Sultan Ali-Adib.
janellaleidine
348 – Sinusubukan ni Aladin na ikwento ang tungkol kay Flerida at ang kanyang ama. Ngunit naunahan na siya ng mga luha.
349 – NIyaya ni Aladin na pareho nilang hintayin ni Florante sa gubat ang katapusan ng kanilang mga kapuspalad na mga buhay.
350 – Hinayaan ni Florante na magkwento si Aladin. Hindi niya ikinuwento ang sarili niyang buhay. Limang buwan silang pumirme duon sa gubat.
janellaleidine
351 – Gumala sila sa gubat. Sinumulan ni Aladin ang mga detalye ng kanyang buhay.
352 – Nakaranas si Aladin ng maraming mga giyera, ngunit nahirapan siya ng lubos kay Flerida.
janellaleidine
353 – Inihambing ni Aladin si Prinsesa Flerida kay Diana, diyosa ng mga mangangaso (hunters). Inihambing din siya sa mga houri, o mga magagandang mga birheng makakasama ng mga Muslim sa paraiso (heavenly virgins).
354 – Sinuwerte si Aladin at ang kanyang masusing panliligaw ay nagtagumpay, at sila ni Flerida ay nag-ibigan. Yun nga lang, pumasok na sa eksena ang ama ni Aladdin
janellaleidine
355 – Duon nagsimula ang paghihirap ng loob ni Aladin. At kahit naging tagumpay siya sa giyera sa Albania, umuwi siya sa Persiya na parang bilanggo.
356 – Ang kasalanan raw niya ay iniwan niya ang mga tropa na walang pahintulot ng kanyang ama. At dahil nabawi ni Florante ang kaharian ng Albania, kailangang pugutan si Aladin.
janellaleidine
357 – Nung bisperas o gabi bago ang araw ng pagpupugot, may dumating na heneral sa kulungan ni Aladin. May dala siyang balita na higit pang masaklap kaysa sa kamatayan.
358 – Oo nga, hindi na pupugutan ng ulo si Aladin. Ngunit kailangan siyang umalis sa Persiya bago sumikat ang araw.
359 – Para kay Aladin, mas gugustuhin pa niyang mapugutan, kaysa mabuhay nang alam niyang kapiling mahal
janellaleidine
360 – Anim na taon nang palabuy-laboy si Aladin. Bigla siyang napahinto sa pagkwento, dahil may narinig siyang mga boses sa gubat.
janellaleidine
361 – Narinig ni Florante at ni Aladin ang tinig ng babaeng nagkukwento… “Nung nalaman ko na pupugutan ng ulo ang mahal kong nasa bilangguan, dumapa ako sa paanan ng masamang hari (sultan).”
362 – Lumuha, dumaing, at humingi ng tawad si Flerida para sa minamahal niyang anak ng sultan. Sinabi ng sultan na kung hindi tatanggapin ni Flerida ang pagmamahal ng sultan, hindi patatawarin ng sultan ang anak niyang si Aladin.
janellaleidine
363 – Ano ang gagawin ni Flerida? Hahayaan na lang ba niyang mamatay ang mahal niya? Pumayag si Flerida sa kagustuhan ng sultan, para mabuhay ang mahal niya si Aladin na kahambal-hambal o kaawa-awa.
364 – Kahit matibay at matigas ang puso ni Flerida, tumiklop ito at bumigay para lamang mailigtas ang buhay ng kanyang minamahal.
Answers & Comments
304 – Limang oras silang naglaban. Napagod siya. Pinatay siya ni Florante.
305 – Natakot ang mga Moro sa bangis ng tabak ni Menander. Nakuha muli nina Florante ang kampo. Nanalo sila!306 – Natakot yung mga kalaban ni Florante dahil sumagupa ang mga pwersa ni Minandro. Nabawi nila ang kampo. Buo ang kanilang pagkapanalo.
307 – Nawala ang takot mula sa mga dating natatakot sa kamatayan. Binuksan ng siyudad ang mga pinto nito.
308 – Nagkandarapa ang mga taumbayan kay Florante. Nilapitan nila si Florante para halikan ang kanyang mga damit.
309 – Sumigaw ang mga tao ng Mabuhay! at Salaat sa nagtanggol sa amin!
310 – Lalung natuwa ang mga tao ng Krotona nang malaman nila na ang pagtanggol nila na si Florante ay apo pala ng kanilang hari. Umiyak nang umiyak sa tuwa ang hari.312 – Ngunit sa kabila ng kasiyahan, naramdaman muli ni Florante ang sakit ng pangungulila sa yumao niyang ina.
313 – Dito niya nalaman na kailanma’y hindi mabubuo ang kaligayahan. Laging kasunod ng kaunting ligaya ang higit na kalungkutan. Makapitong
314 – Limang buwan nanatili si Florante sa Krotona. Gusto na niyang bumalik sa Albanya. Gusto na niyang makita si Laura.
315 – Nagmartsa sila papuntang Albanya. Gusto ni Florante sanag lumipad na parang ibon. Nung makita niya ang mga moog (forts) ng siyudad, bumilis ang kabog sa kanyang dibdib.
316 – Imbes na bandera ng Kristiyano ang nakita ni Florante, bandila ng Persiya ang nakita niya (Medialuna = Crescent moon). Sinakop ni Aladin yung siyudad.
317 – PInahinto ni Florante ang kanyang hukbo dun sa paa ng isang bundok. May nakita silang mga Moro na nagma-martsa.
318 – May kasama silang babaeng nakatali ang mga kamay. Siguro papunta sila sa lugar kung saan pupugatan ng ulo ang babae.320 – Inalis ni Florante ang takip sa mukha ng babae. Si Laura pala!
321 – Pupugutan sana si Laura dahil nung nilapitan siya ng bastos na emir ng mga Persiyano, sinampal ni Laura ito. Pinatawan si Laura ng parusang kamatayan.
322 – Inalis ni Florante ang mga tali na nakapulupot sa mga kamay ni Laura. Iningatan ni Florante na huwag niya mahawakan ang balat ni Laura.
323 – Saka nakita ni Florante yung tingin ni Laura. Isang tingin na naghilom sa naghihirap na puso ni Florante. Narinig pa niya si Laura na nagsabing – Florante, mahal ko..324 – Nalaman ni Florante mula kay Laura na binihag ng mga Moro si Haring Linceo (ama ni Laura) at si Duke Briseo (ama ni Florante). Inutos ni Florante na lusubin ng hukbo ang Albanya at bawiin ito mula sa mga Persiyano.
325 – Pagkapasok sa kaharian ng Albanya, dumiretso si Florante sa bilangguan at pinalaya niya ang hari, at ang duke (na ama ni Florante). At dahil maginoo (gentleman) si Florante, pinalaya din niya si Adolfo.
326 – Masaya ang lahat, maliban kay Adolfo. Nainggit kasi si Adolfo sa dami ng puri na natanggap ni Florante.
327 – Nainsulto si Adolfo nung tinawag si Florante na tagapagtanggol ng siyudad, at nagdiwang (nag celebrate) pa ang hari sa palasyo dahil tuwang-tuwa ito kay Florante.328 – Gustong pakasalan ni Adolfo si Laura dahil gustung-gusto ni Adolfo na makuha ang korona ng kaharian ng Albanya. Nahalata ni Adolfo na mahal pala ni Laura si Florante. (Syempre, nainggit na naman ito.)
329 – Nag-isip na ng maitim na balak si Adolfo laban kay Florante. Alam ni Florante na gagawin ni Adolfo ang lahat, kahit ang pagpatay kay Florante.
330 – Hindi nagtagal, huminto ang pagdiwang at pasasalamat para sa kalayaan. May sumalakay naman na hukbo mula sa Turkey
349 – NIyaya ni Aladin na pareho nilang hintayin ni Florante sa gubat ang katapusan ng kanilang mga kapuspalad na mga buhay.
350 – Hinayaan ni Florante na magkwento si Aladin. Hindi niya ikinuwento ang sarili niyang buhay. Limang buwan silang pumirme duon sa gubat.
352 – Nakaranas si Aladin ng maraming mga giyera, ngunit nahirapan siya ng lubos kay Flerida.
354 – Sinuwerte si Aladin at ang kanyang masusing panliligaw ay nagtagumpay, at sila ni Flerida ay nag-ibigan. Yun nga lang, pumasok na sa eksena ang ama ni Aladdin
356 – Ang kasalanan raw niya ay iniwan niya ang mga tropa na walang pahintulot ng kanyang ama. At dahil nabawi ni Florante ang kaharian ng Albania, kailangang pugutan si Aladin.
358 – Oo nga, hindi na pupugutan ng ulo si Aladin. Ngunit kailangan siyang umalis sa Persiya bago sumikat ang araw.
359 – Para kay Aladin, mas gugustuhin pa niyang mapugutan, kaysa mabuhay nang alam niyang kapiling mahal
362 – Lumuha, dumaing, at humingi ng tawad si Flerida para sa minamahal niyang anak ng sultan. Sinabi ng sultan na kung hindi tatanggapin ni Flerida ang pagmamahal ng sultan, hindi patatawarin ng sultan ang anak niyang si Aladin.
364 – Kahit matibay at matigas ang puso ni Flerida, tumiklop ito at bumigay para lamang mailigtas ang buhay ng kanyang minamahal.