Panuto: Sumulat ng isang monologo nang may sariling damdamin tungkol sa
pagkapoot o matinding galit, matinding dalamhati o kalungkutang taglay
ng isa sa mga tauhan sa binasang tula , si Aladin. Pumili lamang ng isa.
Pagkatapos bigkasin ito nang may angkop na kilos, ekspresyon at
damdamin. Isaalang-alang ang pamantayan sa paggawa nito.
RUBRIKS:
Kaangkupan sa paksa ------------------------------------ 10
Bigkas ------------------------------------------------------- 10
Angkop na kilos ------------------------------------------- 10
Angkop na ekspresyon /damdamin -------------------- 5
Kabuuan ------------------ 35
pagkapoot o matinding galit, matinding dalamhati o kalungkutang taglay
ng isa sa mga tauhan sa binasang tula , si Aladin. Pumili lamang ng isa.
Pagkatapos bigkasin ito nang may angkop na kilos, ekspresyon at
damdamin. Isaalang-alang ang pamantayan sa paggawa nito.
RUBRIKS:
Kaangkupan sa paksa ------------------------------------ 10
Bigkas ------------------------------------------------------- 10
Angkop na kilos ------------------------------------------- 10
Angkop na ekspresyon /damdamin -------------------- 5
Kabuuan ------------------ 35
Add an Answer
More Questions From This User See All
Answers & Comments
Answer:
Narito ang monologo na may sariling damdamin tungkol sa pagkapoot o matinding galit ng isa sa mga tauhan sa binasang tula, si Aladin:
Aladin: (Galit at poot)
Galit...galit na galit. Ang poot na bumabagabag sa aking kaluluwa ay hindi kayang itago. Kusang sumisirit mula sa aking dibdib, umaapoy, at pinapaalab ang aking loob. Sa bawat tibok ng aking puso, lumalago ang galit na ito.
Nasanay akong mabuhay sa lilim ng kahapon, sa mga pangakong nabitiwan na parang bula sa hangin. Pero sa bawat pangakong sinira, sa bawat salita na ipinako sa kahit anong kasinungalingan, lumalalim ang sugat na dulot ng galit.
Tinatapos ang bawat araw na puno ng sakit at pagkabigo. Sinusugatan ng mga pangako ang aking mga kamay, umaagos ang dugo ng pagkadismaya. Hanggang kailan ko ba kakayanin ang bigat ng galit na ito?
Sa mga oras na tahimik at nag-iisa, nadarama ko ang matinding dalamhati na sumisiksik sa aking kaluluwa. Anong kahibangan ang nagdulot sa akin ng ganitong kalungkutan? Ano ang naging dahilan upang aking bitiwan ang aking mga pangarap?
Nangarap akong lumipad, lumutang sa mga ulap at hawiin ang hininga ng kalayaan. Subalit ang mga pangarap na iyon ay pinunit, sinunog, at ipinadama sa akin na ako'y wala nang halaga.
Ngunit sa likod ng galit na ito, mayroon pa ring maliit na pag-asa na nagliliyab sa aking puso. Hanggang sa huling hininga, hindi ko ipapahinga ang aking paghahangad na maging malaya sa pagkakapit sa galit at poot. Ang sakit ng mga pagkabigo ang magsisilbing lakas upang ihagis ang poot at harapin ang umaga nang may bagong pag-asa.
Kahit na galit ang bumabalot sa puso ko, ito'y hindi susupilin ang aking kakayahang umibig at magmahal muli. Dahil sa bawat paso ng galit, nabubuo ang bagong simula. Sa pagkapoot ko, natututo akong magpatawad at magmahal nang higit pa.
Kaya't hinihimok ko ang aking sarili na harapin ang bawat araw na may tapang at liwanag. Dadalhin ko ang galit na ito bilang isang paalala na hindi ako dapat muling masaktan at pabayaan ang sarili ko. Ang galit na ito'y magiging sandata at tanglaw, patungo sa isang bagong pag-asa.
(Biglang pagsara ng bahay
Explanation:
sana makatulong college graduating here!!