Basahin ang kuwento. Tingnang mabuti ang mga salitang may sulungguhit. Diwata Sa murang edad, pinagarap kong makapag-aral sa siyudad gaya ng ibang mga bata na aking kalaronoon sa aming nayon. Lagi kong sambit noon na makatapos lamang ako, patuloy kong paglilingkuran ang mga nangangailangan sa akin. Mula ako sa isang mahirap na pamilya sa malayong nayon ng Labuin. Dito ako nagkamalay at lumaki, sa lugar na ito nabuo ang aking pangarap. Nagbubukid si Nanay at nagmamaneho naman si tatay sa Maynila. Lingguhan dinaranas namin. kung kami ay kaniyang dalawin. Kahit anuman ang hirap na lahat para sa akin ay paraan lamang iyon upang ako ay maging matatag na tao. Lahat ng aking dinanas ay itinuring kong inspirasyon upang magsikap akong makatapos sa akong pag-aaral. Ngayon, ang kababaang-loob o pagiging maoagkumbaba ang aking naging gabay. Sa kabila ng aking narating sa buhay, hindi ko pa rin tinatalikdan o kinakalimutan ang aking mahal na baryo upang paglingkuran. Isa na akong guro ngayon. Sa bawat araw, naglalaan ako ng isang oras upang turuan ang kabataan sa aming baryo. Nais kong maibahagi sa kanila ang aking mga natutunan nang walang anumang kapalit. Nais kong maging isang diwata na mag iilaw sa kanilang mga landas. Sagutin ang mga tanong: 1. Sino ang diwata sa kwento? 2. Ano ang kuwento sa likod ng pagiging guro nito? 3. Paano mo mailalarawan ang buhay niya bago naging guro? 4. Ano ang mahalagang idea mula sa binasang teksto? 5. Bakit itinulad ng nagsasalita ang kaniyang sarili sa diwata? Angkop ba ang ganoon niyang pagturing sa sarili? 11​