Ang mga disyerto ay mga lugar na tumatanggap ng napakakaunting pag-ulan. ... Ngayon, pinahahalagahan ng mga tao ang mga mapagkukunan ng disyerto at biodiversity. Ang tuyong kalagayan ng mga disyerto ay tumutulong na itaguyod ang pagbuo at konsentrasyon ng mga mahahalagang mineral. Ang dyipsum, borates, nitrates, potassium at iba pang mga asing ay nagtatayo sa mga disyerto kapag ang tubig na nagdadala ng mga mineral na ito ay sumingaw. Ginagawa din ng pinakamaliit na halaman ang pagkuha ng mahahalagang mineral mula sa mga rehiyon ng disyerto.
ang desyerto ay mahalaga, pinapahalagahan ito sa papamagitan ng pag aalaga, kung ang isang desyerto ay tourist spot, sinisigurado nila na malinis ito,
Hindi maaaring mabuhay ang tao na wala ang ibang mga bagay. Kaya anong uri ng saloobin ang dapat taglayin ng tao patungkol sa lahat ng bagay? Pahalagahan ang mga ito, ingatan ang mga ito, gamitin ang mga ito nang mahusay.
1. Hinahayaan ng Diyos na pamahalaan ng tao ang lahat ng bagay at magkaroon ng kapangyarihan sa lahat ng mga ito, ngunit nakagagawa ba ang tao ng magandang trabaho? Ang sangkatauhan ay nauuwi sa pagkawasak; hindi lamang sa hindi napananatili ng sangkatauhan ang mga bagay sa kung paano nilikha ng Diyos ang mga ito, sinira pa talaga niya ang mga ito.
Ang mga bundok ay ginawang mga durog na buto ng sangkatauhan, pinasakan ang mga dagat ng lupa, ginawang mga disyerto ang mga kapatagan kung saan walang maaaring mabuhay.
Subalit doon sa disyerto ay gumawa ang tao ng industriya at nagtayo ng mga base nuklear at ang pagkawasak ay naghari sa lahat ng direksyon. Ang mga ilog ay hindi na mga ilog, ang dagat ay hindi na ang dagat…
2. Kapag nilalabag ng sangkatauhan ang balanse at ang mga patakaran ng kalikasan, ang araw ng kanilang kapinsalaan at kamatayan ay hindi na malayo at hindi maiiwasan. Kapag dumating ang kalamidad, malalaman nila kung gaano kahalaga ang nilikha ng Diyos at kung gaano kaimportante ang lahat ng ito para sa sangkatauhan.
Ang taong naninirahan sa isang kapaligiran na may magandang klima ay katulad ng nasa paraiso. Hindi napagtatanto ng mga tao ang pagpapalang ito, ngunit sa sandaling mawala nila ang lahat ng ito makikita nila kung gaano kabihira at kahalaga ang lahat ng ito.
3. Papaano makukuhang muli ng tao ang lahat ng ito? Kung walang ginagawa ang Diyos, kung ayaw na ng Diyos na gumawa ng kahit na anuman para sa sangkatauhan—iyon ay upang sabihin, ayaw Niyang makialam—ang pinakamahusay na paraan ay para sa tao na tigilan na ang pagkawasak na ito at ibalik ang mga bagay sa dati nitong kalagayan.
Ang paglalagay ng katapusan sa lahat ng pagwasak na ito ay ang pagtigil sa pamiminsala at pagluray sa mga bagay na nilikha ng Diyos. Magbibigay-daan ito sa kapaligiran na tinitirhan ng tao na bumuti nang unti-unti. Ang hindi paggawa nito ay magreresulta lang sa ibayong pagkasira ng kapaligiran at ito ay lalo lang lalala.
Answers & Comments
Ang mga disyerto ay mga lugar na tumatanggap ng napakakaunting pag-ulan. ... Ngayon, pinahahalagahan ng mga tao ang mga mapagkukunan ng disyerto at biodiversity. Ang tuyong kalagayan ng mga disyerto ay tumutulong na itaguyod ang pagbuo at konsentrasyon ng mga mahahalagang mineral. Ang dyipsum, borates, nitrates, potassium at iba pang mga asing ay nagtatayo sa mga disyerto kapag ang tubig na nagdadala ng mga mineral na ito ay sumingaw. Ginagawa din ng pinakamaliit na halaman ang pagkuha ng mahahalagang mineral mula sa mga rehiyon ng disyerto.
ang desyerto ay mahalaga, pinapahalagahan ito sa papamagitan ng pag aalaga, kung ang isang desyerto ay tourist spot, sinisigurado nila na malinis ito,
Hindi maaaring mabuhay ang tao na wala ang ibang mga bagay. Kaya anong uri ng saloobin ang dapat taglayin ng tao patungkol sa lahat ng bagay? Pahalagahan ang mga ito, ingatan ang mga ito, gamitin ang mga ito nang mahusay.
1. Hinahayaan ng Diyos na pamahalaan ng tao ang lahat ng bagay at magkaroon ng kapangyarihan sa lahat ng mga ito, ngunit nakagagawa ba ang tao ng magandang trabaho? Ang sangkatauhan ay nauuwi sa pagkawasak; hindi lamang sa hindi napananatili ng sangkatauhan ang mga bagay sa kung paano nilikha ng Diyos ang mga ito, sinira pa talaga niya ang mga ito.
Ang mga bundok ay ginawang mga durog na buto ng sangkatauhan, pinasakan ang mga dagat ng lupa, ginawang mga disyerto ang mga kapatagan kung saan walang maaaring mabuhay.
Subalit doon sa disyerto ay gumawa ang tao ng industriya at nagtayo ng mga base nuklear at ang pagkawasak ay naghari sa lahat ng direksyon. Ang mga ilog ay hindi na mga ilog, ang dagat ay hindi na ang dagat…
2. Kapag nilalabag ng sangkatauhan ang balanse at ang mga patakaran ng kalikasan, ang araw ng kanilang kapinsalaan at kamatayan ay hindi na malayo at hindi maiiwasan. Kapag dumating ang kalamidad, malalaman nila kung gaano kahalaga ang nilikha ng Diyos at kung gaano kaimportante ang lahat ng ito para sa sangkatauhan.
Ang taong naninirahan sa isang kapaligiran na may magandang klima ay katulad ng nasa paraiso. Hindi napagtatanto ng mga tao ang pagpapalang ito, ngunit sa sandaling mawala nila ang lahat ng ito makikita nila kung gaano kabihira at kahalaga ang lahat ng ito.
3. Papaano makukuhang muli ng tao ang lahat ng ito? Kung walang ginagawa ang Diyos, kung ayaw na ng Diyos na gumawa ng kahit na anuman para sa sangkatauhan—iyon ay upang sabihin, ayaw Niyang makialam—ang pinakamahusay na paraan ay para sa tao na tigilan na ang pagkawasak na ito at ibalik ang mga bagay sa dati nitong kalagayan.
Ang paglalagay ng katapusan sa lahat ng pagwasak na ito ay ang pagtigil sa pamiminsala at pagluray sa mga bagay na nilikha ng Diyos. Magbibigay-daan ito sa kapaligiran na tinitirhan ng tao na bumuti nang unti-unti. Ang hindi paggawa nito ay magreresulta lang sa ibayong pagkasira ng kapaligiran at ito ay lalo lang lalala.