Sa tradisyunal na kahulugan, ang isang epiko ay isang uri ng panulaan, na kilala rin bilang panulaang epiko.[1] Bagaman, sa makabagong katawagan, kadalasang napapalawig ito sa ibang anyo ng sining, tulad ng sa teatrong epiko, mga pelikula, musika, nobela, palabas sa telebisyon at kahit sa mga larong bidyo,[1] kung saan may mga tema ang kuwento ng kadakilaan ng kabayanihan,[2] katulad sa panulaang epiko.
Ang epiko ay tulang pasalaysay na nagsasaad ng kabayanihan ng pangunahing tauhan na nagtataglay ng katangiang nakahihigit sa karaniwang tao na kadalasan siya’y buhat sa lipi ng mga diyos o diyosa.
An epic is a long poem, typically one derived from ancient oral tradition, narrating the deeds and adventures of heroic or legendary figures or the history of a nation.
Ang paksa ng mga epiko ay mga kabayanihan ng pangunahing tauhan sa kanyang paglalakbay at pakikidigma.
Ang salitang epiko ay galing sa Griyego na epos na nangangahulugang ‘awit’ ngunit ngayon ito’y tumutukoy sa pasalaysay na kabayanihan.
Mga Epiko ng Pilipinas: Biag ni Lam-ang, Hudhud at Alim, Ullalim, Ibalon, Maragtas, Hinilawod, Agyu, Darangan, Tulalang
Mga Epiko sa Ibang Bansa: Iliad at Odyssey (Gresya), Siegried (Alemanya), Kalevala (Finland), Ramayana (India), Kasaysayan ni Rolando (Pransiya), Beowulf (Inglatera), El Cid (Espanya), Sundiata (Mali), Epiko ni Haring Gesar (Tibet)
Tinatawag na “macro-epic” yaong mga epiko na napakahaba na kinakailangan ang higit sa mga isang daang araw para ikuwento. Napakaloob sa macroepic ang mga micro-epic / microepic na puwedeng ihiwalay at ituring na mga indibidwal na kuwento.
KAHULUGAN SA TAGALOG
épikóng-báyan: sinauna at mahabàng tulang pasalaysay, karaniwang hinggil sa pakikipagsapalaran ng isang bayaning-bayan at nagtatanghal sa kasaysayan, kaugalian, paniniwala, pamahiin, at iba pa ng isang tribu o pangkating etniko Ayan po hehe
Answers & Comments
Answer:
Sa tradisyunal na kahulugan, ang isang epiko ay isang uri ng panulaan, na kilala rin bilang panulaang epiko.[1] Bagaman, sa makabagong katawagan, kadalasang napapalawig ito sa ibang anyo ng sining, tulad ng sa teatrong epiko, mga pelikula, musika, nobela, palabas sa telebisyon at kahit sa mga larong bidyo,[1] kung saan may mga tema ang kuwento ng kadakilaan ng kabayanihan,[2] katulad sa panulaang epiko.
Explanation:
Ano ang Epiko?
What is an epic?
Ang epiko ay tulang pasalaysay na nagsasaad ng kabayanihan ng pangunahing tauhan na nagtataglay ng katangiang nakahihigit sa karaniwang tao na kadalasan siya’y buhat sa lipi ng mga diyos o diyosa.
An epic is a long poem, typically one derived from ancient oral tradition, narrating the deeds and adventures of heroic or legendary figures or the history of a nation.
Ang paksa ng mga epiko ay mga kabayanihan ng pangunahing tauhan sa kanyang paglalakbay at pakikidigma.
Ang salitang epiko ay galing sa Griyego na epos na nangangahulugang ‘awit’ ngunit ngayon ito’y tumutukoy sa pasalaysay na kabayanihan.
Mga Epiko ng Pilipinas: Biag ni Lam-ang, Hudhud at Alim, Ullalim, Ibalon, Maragtas, Hinilawod, Agyu, Darangan, Tulalang
Mga Epiko sa Ibang Bansa: Iliad at Odyssey (Gresya), Siegried (Alemanya), Kalevala (Finland), Ramayana (India), Kasaysayan ni Rolando (Pransiya), Beowulf (Inglatera), El Cid (Espanya), Sundiata (Mali), Epiko ni Haring Gesar (Tibet)
Tinatawag na “macro-epic” yaong mga epiko na napakahaba na kinakailangan ang higit sa mga isang daang araw para ikuwento. Napakaloob sa macroepic ang mga micro-epic / microepic na puwedeng ihiwalay at ituring na mga indibidwal na kuwento.
KAHULUGAN SA TAGALOG
épikóng-báyan: sinauna at mahabàng tulang pasalaysay, karaniwang hinggil sa pakikipagsapalaran ng isang bayaning-bayan at nagtatanghal sa kasaysayan, kaugalian, paniniwala, pamahiin, at iba pa ng isang tribu o pangkating etniko Ayan po hehe