Ang Sayaw ng Mandirigma
Noong unang panahon oy mababa lamang ang kalangitan.Napakababa
nitong kayang abutin ng mga tao. Dahil sa lapit na ito ng langit ang kahilingan ng
mgofoo oy agad na nanninig ng mga diyos sa kalangitan at agad no
ipinagkakaloob sa kanila. Hindi nagtagal umobuso ong mga tao. Naging tamad no
sio Honngong kasunod nito ayaw na nilang magtrabaho at ini sa na lamang sa
diyos ang kanilang mga pangangailangan. Dahil dito, nagalit ang mga
diyos. Patuloy pa rin nilang pagbibigyan ang mga tao ngnit ito ay kanilang
paghihirapan
Pagkatapos ng anihan, sito ay nagkakaroon ng mga pagdiriwang bilang
pasasalamat sa masaganang ani Sumunod nito ay inihayg ni Abing pinuno ng
tribo ng magkakaroon sila ng marangyang pagdiriwang dahil sa higit na
masaganang oniInanyayahan ng pinuno ang lahat na manood sa ipakikitang
soyow ng mga mandirigma sa sobrang kalasingonmay isang mandirigma no
inihagis ang kanyang sibat ng napakataas. Napasigaw ang lahat. Natusok niya ang
mga ulap at nasugatan din niya ang isa sa mga nanonood na diyos. Nang gabi
ring iyon jinasyo nilang itaas ang langit mula sa lupa.
Sa huli ang panalangin ng tao ay naglalakbay muna ng napakalayo bago
ito marinig ng diyos at ipagkakaloob sa kanila..
Panimula
1
2
3
4
5
gitna
1
2
3
4
5
Wakas
1
2
3
4
5.
Answers & Comments
simula
Noong unang-unang panahon ay mababa lamang ang kalangitan. Napakababa nito na kayang abutin ng mga
tao.
Dahil sa lapit na ito ng langit, ang kahilingan ng mga tao ay agad na naririnig ng mga diyos sa kalangitan at
kaagad na ipinagkakaloob sa kanila. Ito ang dahilan kung bakit sadyang inilapit ng mga diyos ang langit sa
mundo. Ang nais nila ay matulungan ang mga tao. Sa ganitong kalagayan, maligaya ang mga tao. Wala silang
gagawin kung hindi humingi at agad namang ipagkakaloob sa kanila.
Hindi nagtagal, umabuso ang mga tao. Naging tamad na sila. Ayaw na nilang magtrabaho at iniaasa na
lamang sa mga diyos ang kanilang panga-ngailangan. Dahil dito, nagalit ang mga diyos kaya binago nila ang
kanilang panuntunan. Patuloy pa rin nilang pangangalagaan at pagbibigyan ang mga tao sa kanilang
kahilingan ngunit paghihirapan muna nila ito. Kailangan nilang magtrabaho bago nila makamtan ang
anumang nais nila.
Mula noon, hindi na naging madali ang pamumuhay ng mga tao. Nagsimula na silang gumawa sa bukid sa
ilalim ng init ng araw o buhos ng ulan. Ang pagtatanim at pag-aani ay kanilang pinagtutulungan.
Pagkatapos ng anihan, sila ay nagkakaroon ng mga pagdiriwang bilang pasasalamat sa masaganang ani.
Naghahanda sila ng maraming pagkain at inumin. Ang kasayahang ito ay inaabot ng isang buong linggo.
gitna
Masaya ang lahat, lalo na ang mga magsasaka, dahil makapagpapahinga sila ng ilang buwan habang marami
pa silang pagkain.
Isang araw ay inihayag ni Abing, pinuno ng tribu, na magkakaroon sila ng marangyang pagdiriwang dahil sa
higit na masaganang ani. Tulad ng inaasahan, nagkaroon ng malaking kasayahan ang buong nayon. Bumaha
ang napakaraming pagkain at inumin.
Matapos magpasalamat sa mga diyos, nagsimula ang pagdiriwang. Pinagpistahan ng mga dumalong
panauhin ang masasarap na pagkain at inumin. Matapos ito ay inanyayahan ng pinuno na manood ang lahat
sa ipakikitang sayaw ng mga mandirigma bilang parangal sa pagpapanatili nila ng katahimikan sa kanilang
lugar.
Gayon na lamang ang tuwa ng mga tao nang magsimulang sumayaw ang mga mandirigma na buong husay
na iwinawasiwas ang kanilang mga sibat. Sinabayan sila ng mga panauhin sa pag-indak sa tugtog habang
pumapalakpak. Isang mandirigmang napakahusay humawak ng sibat ang labis na hinangaan ng mga
manonood. Bigla silang natahimik habang pinanonood ang kakaibang husay nito sa pagsayaw at paghawak
ng sibat. Dahil sa kalasingan at nakikitang paghanga ng tao sa kanya, marahan itong umikot paitaas at
ikinumpas ang kanyang sibat nang napakataas.
Napasigaw ang lahat! Nakalimutan ba ng mandirigma na mababa lamang ang langit? Hindi lamang niya
natusok ang mga ulap, nasugatan din niya ang isa sa mga nanonood na diyos!
Nagalit ang ibang mga diyos sa pangyayaring ito. Nang gabi ring iyon, ipinasya nilang itaas ang langit mula sa
lupa.
wakas
Simula noon, ang panalangin ng mga tao ay naglalakbay muna ng napakalayo bago marinig ng mga diyos at
ito ay ipagkaloob sa kanila. Patuloy pa ring pinangangalagaan ang mga tao ng mga diyos sa langit ngunit ang
binibigyan lamang nila ng grasya ay iyong mga karapat-dapat. At kung ibigay man ang hinihiling nila, ito ay
karaniwang hindi kaagad. Nagtatagal muna bago ito ipagkaloob. Nangyari ito dahil lamang sa walang ingat na
pagsasayaw ng isang mandirigmang nakatusok sa ulap at nakasugat sa isa sa mga diyos.
Gitna: gayon na lamang ang tuwa ng mga tao nang magsimula sumayaw ang mga mandirigma na boung husay na iwinawasiwas ang kanilang mga sibat .
Wakas:sa huli ang panalangin ng mga tao ay nag lalakbay naglalakbay muna ng napakalayo bago marinig ng mga dios at ito ay ipinag kakaloob sa kanila.