Ang Bakuran ni Alvy
Noong Linggo ay buong araw ako sa tahanan ng aking matalik na kaibigan.
Sina Alvy ay sa Montalban nakatira. Palibhasa'y sa masikip na lugar sa magulong
lungsod ako tumitira, Ako'y talagang tuwang-tuwa sa pook nilang mag-anak.
Katamtaman ang laki ng kanilang bahay ngunit ang bakuran ay mahabang-
mahaba. Kalahating ektarya raw iyon. Punong-puno ng mga punongkahoy ang
maluwang na duluhan. Dalawang punong magga ang hitik sa bunga. Sa gilid ay may
matatayog na puno ng niyog. Iba't-iba pang puno ang naroon tulad ng bayabas,
kaimito, abokado, sampalok at suha. Espesyal ang bunga ng santol-Bangkok.
Malalaki ang bunga at ang lamukot ay makapal at matamis. Inaalagaang mabuti ng
tatay ni Alvy at ng iisang kapatid na lalaki ang mga punongkahoy. Pinauusukan daw
nila ang mga iyon at binubomba ng gamot upang lumayo ang mga mapanirang
kulisap. Sapat din sila sa tubig na galing sa malalim nilang balon. Sa aking palagay
ay marami silang kinikita sa mga bungangkahoy mula sa sariling bakuran. Masaya
ako nang umuwi. Marami akong dalang hinog na prutas.

Itala ang mga pang uri na ginagamit sa kwento at gamitin
sa pangungusap ang bawat isa​