Noong unang panahon, wala pang nabubuhay sa daigdig.
Wala kahit anung bagay tulad ng puno, halaman, tubig, mga hayop at bundok.
Dahil walang makausap at nakikita ay naging malungkutin si Haring Pinagmulaan.
Buhat noon ay ginugol na lang nito ang oras upang mag-isip ng kung ano ang dapat na gawin.
Hanggang sa bigla na lamang napangiti si Haring Pinagmulaan. May naisip itong paraan kung paano sasaya.
Nang oras ding yon ay nilikha nya ang Daigdig.
Pansamantala lamang ang naging kasiyahan ng Hari sapagkat damang-dama pa din nya ang pag iisa.
Napaiyak si Haring Pinagmulaan at ang mga luhang iyon ay naging mga ibon.
Napangiti ang Hari habang pinagmamasdan ang dalawang ibon na lumilipad.
Walang tigil sa paglipad ang mga ibon sapagkat wala itong madapuan.
Naawa ang Hari at naisip nitong likhain ang lupa at gubat upang makapag-pahinga ang mga ito.
Nang makakita ng dadapuan ay dumapo ang dalawang ibon at ng makabawi ng lakas ay muling lumipad upang malaman ang lawak ng kinaroroonan.
Minsan ay napansin ng mga ibon ang isang kawayanan.
Dumapo dito ang dalawa at nagtaka ng may marinig na tinig mula sa loob ng kawayan.
Tinuktok ng tinuktok ng dalawang ibon ang kawayan hanggang sa mabiyak iyon.
Mula sa malaking kawayan ay lumabas si Silalak, ang unang lalaki.
Muling nakarining ang dalawang ibon ng tinig mula sa isa pang kawayan.
Tinuktok din nila ito hanggang sa mabiyak at lumabas naman ang isa pang nilikha. Sya si Sibabay, ang unang babae.
Ang Pilipinas ang pulo kung saan sumibol ang mga kawayan na pinagmulan ni Silalak at Sibabay, ang pinagmulan ng ating lahi.
Explanation:
Hope it helps :')
4 votes Thanks 0
denversalen06
ano pong makukuhang aral sa alamat ng pilipinas?
yunabellem
Ang aral ng Alamat ng Pilipinas ay ang pagiging matigas ang ulo ay nagdudulot ng kapahamakan sa tao. Maging marunong makinig sa nakakatanda. Napamahak si Minda at ang dalawa pa niyang kapatid dahil hindi siya nakinig sa kanilang ama. Maging aral sana ito na parati tayong makinig sa ating mga magulang o nakakatanda sa atin.
Answers & Comments
Answer:
Noong unang panahon, wala pang nabubuhay sa daigdig.
Wala kahit anung bagay tulad ng puno, halaman, tubig, mga hayop at bundok.
Dahil walang makausap at nakikita ay naging malungkutin si Haring Pinagmulaan.
Buhat noon ay ginugol na lang nito ang oras upang mag-isip ng kung ano ang dapat na gawin.
Hanggang sa bigla na lamang napangiti si Haring Pinagmulaan. May naisip itong paraan kung paano sasaya.
Nang oras ding yon ay nilikha nya ang Daigdig.
Pansamantala lamang ang naging kasiyahan ng Hari sapagkat damang-dama pa din nya ang pag iisa.
Napaiyak si Haring Pinagmulaan at ang mga luhang iyon ay naging mga ibon.
Napangiti ang Hari habang pinagmamasdan ang dalawang ibon na lumilipad.
Walang tigil sa paglipad ang mga ibon sapagkat wala itong madapuan.
Naawa ang Hari at naisip nitong likhain ang lupa at gubat upang makapag-pahinga ang mga ito.
Nang makakita ng dadapuan ay dumapo ang dalawang ibon at ng makabawi ng lakas ay muling lumipad upang malaman ang lawak ng kinaroroonan.
Minsan ay napansin ng mga ibon ang isang kawayanan.
Dumapo dito ang dalawa at nagtaka ng may marinig na tinig mula sa loob ng kawayan.
Tinuktok ng tinuktok ng dalawang ibon ang kawayan hanggang sa mabiyak iyon.
Mula sa malaking kawayan ay lumabas si Silalak, ang unang lalaki.
Muling nakarining ang dalawang ibon ng tinig mula sa isa pang kawayan.
Tinuktok din nila ito hanggang sa mabiyak at lumabas naman ang isa pang nilikha. Sya si Sibabay, ang unang babae.
Ang Pilipinas ang pulo kung saan sumibol ang mga kawayan na pinagmulan ni Silalak at Sibabay, ang pinagmulan ng ating lahi.
Explanation:
Hope it helps :')
Answer:
Noong unang panahon, walang nabubuhay sa mundo.
Walang mga puno, halaman, tubig, hayop at bundok.
Dahil walang makausap o makita, naging malungkot si King Origin.
Dahil noon ay ginugol lang ang oras para mag-isip kung ano ang dapat gawin.
Hanggang sa biglang ngumiti ang Origin King. Nakaisip siya ng paraan para magsaya.
Sa parehong oras nilikha niya ang Earth.
Pansamantala lang ang kaligayahan ng Hari dahil nakaramdam pa rin siya ng kalungkutan.
Umiyak ang Origin King at ang mga luhang iyon ay naging mga ibon.
Napangiti ang Hari habang pinagmamasdan ang dalawang ibon na lumilipad.
Ang mga ibon ay hindi tumitigil sa paglipad dahil wala silang mapupuntahan.
Naawa ang Hari at naisipang likhain ang lupa at kagubatan upang sila ay makapagpahinga.
Nang makatagpo sila ng mapupuntahan, dumaong ang dalawang ibon at nang makabawi sila ng lakas, lumipad muli upang alamin ang lawak ng lugar.
Minsan ay napansin ng mga ibon ang isang kawayan.
Lumapag dito ang dalawa at nagulat sila ng may narinig silang boses mula sa loob ng kawayan.
Kinatok ng dalawang ibon ang kawayan hanggang sa nahati ito.
Mula sa malaking kawayan ay nagmula si Silalak, ang unang tao.
Muling narinig ng dalawang ibon ang isang tinig mula sa isa pang kawayan.
Kinatok din nila ito hanggang sa pumutok at lumabas ang isa pang likha. Siya si Sibabay, ang unang babae.
Ang Pilipinas ang pulo kung saan umusbong ang mga kawayan na nagmula sa Silalak at Sibabay, ang pinagmulan ng ating lahi.
Explanation:
brainliest pls have a great day hope it helps