15 Marso, Linggo Sabay-sabay kaming pamilya na nagsimba. Buong puso akong nanalangin na sanay sa darating na pagtatapos ay magkaroon ng magandang resulta ang aking pagsusunog ng kilay sa pag-aaral. 16 Marso, Lunes ako patungong paaralan nang tumawag ang aking kaibigan na wala kaming pasok dahil sa COVID-19. Nakinig ako ng balita at doon ko nalaman na isinailalaim ang buong bansa sa total lockdown. 17 Marso, Martes Hindi ako nakasama sa Inay na magtinda sa palengke dahil bawal lumabas ang nasa edad 20 pababa kaya naglinis na lang ako ng bahay. 18 Marso, Miyerkules Nag-text ang aming guro na hindi muna matutuloy ang aming pag- eensayo sa nalalapit na pagtatapos dahil nga isinailalim ang bansa sa lockdown at bawal lumabas. 19 Marso, Huwebes Nalulungkot man dahil matagal-tagal pa kaming makababalik ng eskwela at magkikita-kitang magkaklase ay nagpapasalamat pa rin ako sapagkat nasa mabuti kaming kalagayan at hindi nagkakasakit. Nababahala man ako sa kasalukuyang nangyayari sa buong mundo na dumarami ang kaso ng nagkakasakit dala ng virus ngunit hindi pa rin ako tumitigil sa pagdarasal na matapos na ang pandemya sa lalong nadaling panahon. mga tanong: 1.ano ang pinagdasalng sumulat ng talaatawan nang sila ay magsimba noong linggo 2.bakit sila nawalan ng pasok sa paaralan? 3.aa iyong palagay bakit hindi maaring lumabas ng bahay ang may edad na 20 pababa sa panahong ito ng pandemya? 4.paano hinaharap ng sumulat ang panahon ng pandemya? 5.mag mungkahi ng mga pamamraan kung paano natin gagawing makabuluhan ang bawat araw natin sa panahong ito ng pandemya​